Standkachel met een eigen wil……
Zo, na 14 jaar trouwe dienst vond de Eberspächer standkachel van Gina’s kleine grijze donderbus het welletjes en begon op te spelen, ik brand als ik er zin in heb zo’n beetje, dan wel dan niet, dat alles vergezeld van een hevig gefluit, het einde was dus heel dichtbij. Tja, en dan, wat gaan we doen, kijken voor revisie of een nieuwe kachel? Je gaat op zoek en slaat dan steil achterover van de prijzen die gevraagd worden, je moet denken dat je ergens tussen €600 en €1000 kwijt bent voor vervanging. Pffff, loont dat nog voor een auto die inmiddels ook 14 jaar oud is? We laten het nog even door ons hoofd gaan.
Maar Braunie zou Braunie niet zijn als hij niet op alle mogelijke manieren probeert een oplossing te vinden waar ook de geldbuidel eigenlijk nog maar weinig tegen in kan brengen. Na een aantal dagen speuren vonden we in Beieren iemand die de kacheltjes reviseert en deze daarna met 12 maanden garantie aan je levert. De deal was na nog wat onderhandelen gauw gesloten en op een koude novemberochtend een paar uurtjes sleutelen was het euvel verholpen, kacheltje doet weer heel goed zijn best om motor en interieur lekker op te warmen ’s ochtends, nooit meer bevroren ruiten en binnen in de auto al aangenaam warm als je instapt. Het hele verhaal is ook nog milieuvriendelijk ook, je zou denken dat het tegenovergestelde het geval is omdat je extra brandstof verstookt maar dat verhaal is maar half waar. De brandstof die je verstookt in je standkachel, pak hem been 175ml voor 20 minuten, haal je terug doordat je motor niet koud hoeft te beginnen met werken, door het ingenieuze systeem is deze al voorverwarmd waardoor je verbruik minder is dan bij een koude motor. Uiteindelijk een stuk minder uitstoot dus ook nog beter voor het milieu. Zoals met veel luxe zaken is het een verhaal van als je het niet hebt dan weet je niet beter, maar als je het hebt wil je het nooit meer kwijt. De eerste aanschaf is een investering maar de voordelen zijn gewoon enorm.
Kuredu 2016
Reisverslag staat onder de foto’s / Story below the pictures
Dag 1&2
Zo, de eerste 2 dagen zitten erop, maandagochtend de jongens weggebracht naar de Heidehoeve om een weekje te gaan spelen, daarna wat spulletjes in het koffer gegooid, Marco naar de garage gebracht want die heeft iets in zijn automaat zitten dat niet lekker is, stukje gegeten en door naar Düsseldorf gereden. Lekker op tijd, geen tegenwerking van het verkeer of het weer, onze andere auto lekker lang geparkeerd, alsnog een XL stoeltje weten te bemachtigen en even na negenen hingen we in de lucht. Een flinke wind in de rug en 6 uurtjes later stonden we alweer in Abu Dhabi. Na een 2 uurtjes de beentjes strekken en een ontbijtje was het alweer tijd om in te stappen voor de volgende vlucht naar Male en amper 3,5 uur later stonden we daar ook al weer aan de grond. We werden begroet door een aangename 29 graden en een luchtvochtigheid van zo’n 98%, lekker klef dus. Geeft niet, het is vakantie. Na ons netjes gemeld te hebben bij de balie van de TMA mochten we direct met het busje mee naar de overkant van het eiland om daar in de oude vertrouwde Twin Otter te stappen. Een van mijn persoonlijke favorieten deze kist, maar da’s een ander verhaal. Aangekomen in de lounge bleek dat ook niet van lange duur te zijn, amper 2 minuten later waren we alweer op weg naar buiten toe en 40 minuten later waren we op onze eindbestemming. Natuurlijk stond Fikry ons op te wachten, hij vertelde ons dat we een mooie beach villa hadden op het O Resort, een resort binnen Kuredu, net een tandje luxer. Gna gna, Gina heeft het weer goed voor elkaar. Tijdens het inchecken aan de receptie zag ik buiten al een groepje van onze Engelse vakantiegenoten zitten dus gelijk even ernaartoe om hallo te zeggen. We treffen ze allemaal weer hier, Jayne & Dave, Peter & Sarah, Lloyd & Kate en ook maakten we kennis met nieuwe mensen, Jef & Lindy. Wat gedronken en toen zijn we naar ‘ons’ huisje gegaan om uit te pakken en een lekkere douche te nemen, in onze buitenbadkamer natuurlijk, heerlijk is dat om je zo in de buitenlucht te kunnen wassen en douchen. Daarna door naar het diner, ‘onze’ ober Shafleen herkende ons meteen en zorgde weer dat we netjes bediend werden. Hij blijft onze vaste ober gedurende ons verblijf hier. Na het eten de taxi genomen naar de Babuna bar voor een afzakkertje en toen waren we redelijk klaar met de wereld, 2 dagen reizen, rechtop slapen, een aantal tijdzones doorkruisen, het gaat allemaal niet meer zo gemakkelijk als vroeger. De mannen achter de bar zijn nog altijd even scheutig met de alcohol en 3 Black Russians en een cocktail later zijn we op ons gemak terug gelopen naar huis. En kort daarna gingen de lampjes uit, tot morgen strandjutters, tot morgen.
Afscheid van de kleine rode donderbus
Vrijdag 29 februari was het zover, na 12 jaar heel erg trouwe dienst en zonder enig mankement te hebben vertoond hebben we afscheid genomen van de kleine rode donderbus.
En we verwelkomen de kleine grijze donderbus, letterlijk een donderbus, want we zijn voor het neusje van de zalm gegaan, de Ibiza FR, 1.8 turbo 20v, met 150 paardjes die onder de kap trappelen gaat ie werkelijk als de brandweer. En mochten we nog niet helemaal tevreden zijn dan kunnen er nog 60 paardjes bijgekieteld worden door de chip te vervangen. Een en ander is natuurlijk direct terug te zien in de verbruikscijfers dat wij dit weekend realiseerden, net geen 1:8. Maar daarvoor zit je dan wel met een grijns van oor tot oor achter het stuur en geniet je telkens van die duw in je rug als de turbo mee gaat doen. En nu maar wachten op de eerste fanmail uit Leeuwarden, het kan niet uitblijven.
Vandaag en/of morgen is het ook ‘D-day’ by the End of the Line, Zenga zal worden gedekt door Romanov v/d Berenstal. En wederom breken er spannende tijden aan. We duimen !!!!!
19 november 2005 reunie PPF 1&2
19 november had Gina uitgekozen als datum voor de reunie van de PPF 1&2, zo’n beetje iedereen die er operationeel wat mee te maken heeft gehad was uitgenodigd, er waren zo’n 60 mensen aanwezig. Het was voor iedereen weer eens leuk om oude koeien uit de sloot te halen, er is dan ook menige anekdote gehoord, en er zijn ook de nodige drankjes genuttigd. De reacties waren tot nu toe gelukkig heel positief, er is door verschillende feestbeesten al geopperd om dit een periodiek terugkerend fenomeen te maken, de volgende reunie staat dus zo’n beetje losvast gepland voor 2010. Bijgaand een paar sfeerbeelden. Onze hartelijke dank gaat, ook namens alle aanwezigen, uit naar het management team van de huidige PPF voor de sponsoring van deze avond.
eb832 
Recente reacties