Een jaar geleden…
Vandaag een jaar geleden nam een goede vriend afscheid. We denken aan hem en heffen het glas, proost Ron, je wordt gemist.
Nederland: wat een aanfluiting
Allereerst: Corona. We bungelen als Nederland ergens onderaan het lijstje met inentingen in Europa, ik durf te wedden dan sommige zogenaamde bananenrepublieken het beter doen als good old Nederland. Neem nu Brazilië, daar krijgen de mensen in de diepste jungle van het Amazonegebied het vaccin tegen Corona, in Nederland is volgens de ‘geschatte statistieken’ 2%, jazeker, je leest het goed, twee procent van de bevolking inmiddels ingeënt. Op die paar honderd vierkante kilometer krijgen we het niet sneller voor elkaar. Maar we kunnen gelukkig de vaccin fabrikanten de schuld geven omdat ze niet snel genoeg leveren. Jaja
En dan het weer, tjonge tjonge, er komt een weekend sneeuw en Nederland is volledig ontwricht en verlamd. De NS is uit de lucht, er rijden geen treinen, Rijkswaterstaat slaat zichzelf op de borst dat ze genoeg strooizout hebben en voldoende mankracht op de been hebben om de wegen vrij te houden. Saillant detail: om zout effectief te laten worden moet het ‘ingereden’ worden, helaas is de media is vol van meldingen om vooral thuis te blijven en niet de weg op te gaan, Rijkswaterstaat kan het gebrek aan effectiviteit dus lekker afwentelen op de burger, tsja, er was niet genoeg verkeer. Duh! In andere landen is het ieder jaar een aantal maanden winter met sneeuw en vorst, daar gaat het leven gewoon zijn gangetje zonder onderbrekingen, de treinen rijden gewoon op tijd, de straten zijn schoon of als dit niet het geval is mag je sneeuwkettingen of spikes in je banden gebruiken, geen centje pijn. En dat zijn landen die niet eens zo ver van Nederland verwijderd liggen. Gelukkig was er wel veel sneeuwpret, en omdat het allemaal buiten was hoefde niemand zich meer iets van de Corona regels aan te trekken, lekker buiten hutje mutje, geen maskers want dat hoeft buiten niet, ach, als we maar lol hebben, toch?
Nederland: schaam je!!
De sneeuw……….
Zaterdag: de media waren er vol van, mijn telefoon piepte voortdurend om code oranje en rood door te geven, sneeuw, het openbare leven volledig ontwricht, sneeuwjacht, meters hoge sneeuwduinen, vorst, noem het maar op, de doemscenario’s waren niet van de lucht.
Zondagochtend vol verwachting uit het raam gekeken……….uiteindelijk viel er in Limburg 20cm sneeuw in de lengte, in de hoogte was het maar een centimeter of 2. Sneeuwduinen? 40cm, haha, nog niet eens tot aan je knieën, en dan ook nog op beschutte plekken waar de wind goed zijn best kon doen om een hoopje bij elkaar te blazen.
Maar het blijft wel koud zeggen ze. De 11 steden organisatie zal wel al een aantal slapeloze nachten tegemoet gaan.
Pfffff…….winter in Nederland.
eb832 
Recente reacties