Kuredu 2016
Reisverslag staat onder de foto’s / Story below the pictures
Dag 1&2
Zo, de eerste 2 dagen zitten erop, maandagochtend de jongens weggebracht naar de Heidehoeve om een weekje te gaan spelen, daarna wat spulletjes in het koffer gegooid, Marco naar de garage gebracht want die heeft iets in zijn automaat zitten dat niet lekker is, stukje gegeten en door naar Düsseldorf gereden. Lekker op tijd, geen tegenwerking van het verkeer of het weer, onze andere auto lekker lang geparkeerd, alsnog een XL stoeltje weten te bemachtigen en even na negenen hingen we in de lucht. Een flinke wind in de rug en 6 uurtjes later stonden we alweer in Abu Dhabi. Na een 2 uurtjes de beentjes strekken en een ontbijtje was het alweer tijd om in te stappen voor de volgende vlucht naar Male en amper 3,5 uur later stonden we daar ook al weer aan de grond. We werden begroet door een aangename 29 graden en een luchtvochtigheid van zo’n 98%, lekker klef dus. Geeft niet, het is vakantie. Na ons netjes gemeld te hebben bij de balie van de TMA mochten we direct met het busje mee naar de overkant van het eiland om daar in de oude vertrouwde Twin Otter te stappen. Een van mijn persoonlijke favorieten deze kist, maar da’s een ander verhaal. Aangekomen in de lounge bleek dat ook niet van lange duur te zijn, amper 2 minuten later waren we alweer op weg naar buiten toe en 40 minuten later waren we op onze eindbestemming. Natuurlijk stond Fikry ons op te wachten, hij vertelde ons dat we een mooie beach villa hadden op het O Resort, een resort binnen Kuredu, net een tandje luxer. Gna gna, Gina heeft het weer goed voor elkaar. Tijdens het inchecken aan de receptie zag ik buiten al een groepje van onze Engelse vakantiegenoten zitten dus gelijk even ernaartoe om hallo te zeggen. We treffen ze allemaal weer hier, Jayne & Dave, Peter & Sarah, Lloyd & Kate en ook maakten we kennis met nieuwe mensen, Jef & Lindy. Wat gedronken en toen zijn we naar ‘ons’ huisje gegaan om uit te pakken en een lekkere douche te nemen, in onze buitenbadkamer natuurlijk, heerlijk is dat om je zo in de buitenlucht te kunnen wassen en douchen. Daarna door naar het diner, ‘onze’ ober Shafleen herkende ons meteen en zorgde weer dat we netjes bediend werden. Hij blijft onze vaste ober gedurende ons verblijf hier. Na het eten de taxi genomen naar de Babuna bar voor een afzakkertje en toen waren we redelijk klaar met de wereld, 2 dagen reizen, rechtop slapen, een aantal tijdzones doorkruisen, het gaat allemaal niet meer zo gemakkelijk als vroeger. De mannen achter de bar zijn nog altijd even scheutig met de alcohol en 3 Black Russians en een cocktail later zijn we op ons gemak terug gelopen naar huis. En kort daarna gingen de lampjes uit, tot morgen strandjutters, tot morgen.
Dag 3, woensdag
Lekker uitgerust werden we rond 9 uur wakker, natuurlijk weer eventjes onder de buitendouche door en daarna naar het ontbijt. Vandaag ook weer een aangename 31 graden, kijk, daar kun je iets mee. Lekker aan de rand van het terras met een heerlijke bries door je haren genieten van je vers gebakken eitje of omelet, vers fruit, vers sap en koffie & thee, lekker hoor. Na het eten de cadeautjes uitgedeeld, een kleinigheidje uit Nederland, Delftsblauwe klompjes & stroopwafels, lekker oubollig maar het viel gelukkig in de smaak. Na het ontbijt een flinke eilandwandeling ondernomen om daarna lekker op onze eigen veranda naar de zee te gaan zitten staren. Henry, de huisreiger van Kuredu, zat voor onze deur ook naar de zee te staren…uhh….te wachten tot een visje langs kwam. Tja, je hebt hier niks beters te doen dan naar zo’n tafereel te kijken. Bah, wat een verschrikkelijke straf! De hele dag zonder schema genieten van de rust, rust en rust. De golven die langzaam tegen het strand klotsen, de wind die door de palmen ruist. Geen telefoon, geen computer, geen druk, helemaal niets. De wereld kan aan het gas, wij zijn uit de lucht.
Na de middag was het tijd voor onze massage, even heerlijk laten ‘knoevele’ door de dames van de Duniye Spa, daarna door naar een lichte lunch en een sapje in de Babuna bar. Je moet tenslotte in zo’n tropisch klimaat wel je vochtgehalte op peil houden hè. Na een sapje of 2, 3……… maar weer noordwaarts getrokken, naar het ‘O’ resort, lekker op het terras zitten en genieten van de zee die ertegenaan klotst, gewoon lekker rustig in een briesje zitten, genieten van een cocktail en een pilsje. Niet lang daarna kwamen ook onze Engelse vrienden uit de zon en samen genoten we van happy hour, ook al is dat vanaf 9 uur ’s ochtends tot je dood omvalt, in gedachten is het rond 5 uur. En ja, het is altijd ‘five o’clock somewhere’, hier ook dus. Na happy hour een verfrissende douche genomen en ons gesoigneerd voor het diner, schoon hemd en korte broek aan dus, haha. Na wederom een overheerlijk diner in Indiase stijl (curry en pittig, jammie), maar weer een afzakkertje op het terras alvorens we naar de 80’s party trokken in de Babuna Bar, daar is het altijd levendig. Ok, vandaag was het minder, maar dat is waarschijnlijk omdat Lalith (Lala) met vakantie is en Happy er niet meer werkt dus we trokken al gauw verder naar de poolbar, daar was het een stuk gezelliger. We raakten aan de praat met een Engels koppel en voor je het weet ben je alweer een aantal banana colada’s en wat rum en cola’s verder. Rond middernacht werd het toch echt tijd om ons mandje op te zoeken. stommel stommel door het zand terug naar ons stulpje aan het water. De airco staat op 26 graden, da’s net aangenaam om tegen de buitentemperatuur aan te vechten. Nog gauw een paar plaatjes op smoelenboek gelanceerd en ……..truste knuffels, truste, tot morgen!
Dag 4, donderdag
Piep piep piep..de wekker…..als je geen wekker zet slaap je gewoon door, het ruisen van de wind en de zee op de achtergrond, je slaapt gewoon verder. Eruit, douchen, ontbijt en terug naar je hutje, het is wederom een aangename 30+ graden vandaag, op een hoekje in de wind zitten is verrekte aangenaam. Gina deed een korte wandeling op zoek naar het ‘love’ bord, niet gevonden, moeten we nog maar een keertje naar zoeken. Verder brachten we de ochtend vooral door met genieten op onze veranda, genietend van de wind en de zee. Na de middag tijd voor de lunch, vandaag ook in het O-resort, daar horen we tenslotte thuis. Na de lunch weer een eilandwandeling en via een omweg terug naar ons strandhuisje. Later in de middag zwemvliezen, duikbril en snorkel aangetrokken maar helaas, de zee was te troebel. Gezien vandaag: een haaitje, een kleine rog, 2 triggerfish en een parrotfish, allemaal voor onze deur in de lagune. Mooi is dat hè, gewoon 10 meter van je voordeur.
Even na 18 uur zijn we weer richting Babuna getrokken voor happy hour en om 19 uur de repeaters party, de naam zegt het al, iedereen die hier al een keer is geweest krijgt een uitnodiging. Oké, wij voor de 2e keer, er is een Duitser die hier al voor 27e keer komt. De andere leden van ‘ons’ groepje komt hier ook al voor de zoveelste keer, ze hebben dan ook een rood bandje om, dan ben je iets speciaals. Jayne had gereserveerd in het Sangu Resort, da’s nog exclusiever dan het ‘O’resort, daar vind je de beroemde watervilla’s en nog wat andere top of the range faciliteiten, fancy fancy hoor. Het eten was geweldig, we hadden een tafel op het strand, eten onder de sterrenhemel direct aan zee met een lekkere bries door je haren. Übertop gewoon, het kan bijna niet beter worden. Na het eten nog lekker op het terras van de bar zitten borrelen tot ineens, alsof er ergens een bel was afgegaan, iedereen opstond en naar huis ging, Gina en ik verbaasd achterlatend. Niet getreurd, wij weten de weg, op naar het centrum, de bar is daar ook nog open! Gezellig aan de poolbar gezeten, nog een paar keer overwogen om voor de webcam te gaan staan dansen maar we hebben de verleiding kunnen weerstaan. En zo kwam er een einde aan weer een heerlijke dag in dit paradijs. Truste koulijders, hier is het lekker warm.
Dag 5&6, vrijdag en zaterdag
Vrijdag, niet veel nieuws te melden, vandaag lekker ontbeten in het Sangu Resort (nog luxueuzer dan O) en daarna daar de sandspit geweest tijdens eb, je kunt dan een kleine honderd meter de oceaan in wandelen, geweldig om plaatjes te schieten. We zijn van links naar rechts over het eiland gelopen, heerlijk langs de waterkant, je bent hier echt in een paradijs. Je wandelt op je gemak ergens een bar binnen en neemt een sapje, je banjert weer wat verder langs het strand, de tijd staat hier stil. Geen rinkelende telefoons, geen honderden emails, alle elektronische apparatuur is uit, je moet alleen maar je batterijen van je camera’s opgeladen houden. Na de lunch is Gina gaan parasailen en daarna hebben we nog wat gesnorkeld, heerlijk rustig in het water dobberen tussen de haaitjes, de roggen en de vissen. Gewoon lekker dobberen en de natuur je laten omarmen. Na het avondeten was het tijd voor de white party, joepie, een feestje, daar zijn we natuurlijk altijd voor te porren. Het werd een late, hartstikke gezellig met nieuwe Engelse vrienden Les & Anne, Andy & Nicky, maar ook met geweldige kerel uit Beieren, Roland en zijn vrouw Tina, hartstikke gezellig. Naarmate de avond vorderde en de drank rijkelijk vloeide dansten en sprongen we in de rondte dat het een lieve lust was. Uiteindelijk zijn we heen en weer waggelend weer terug naar ons hutje gelopen, in a pleasant state of mind zullen maar zeggen.
Zaterdagochtend waren de sporen nog duidelijk zicht- en merkbaar, eerst maar eens een liter water naar binnen kiepen en naar het ontbijt, daar ook nog een hele lading water, jus en thee naar binnen gegoten, een paar eieren en wat spek later ging het al weer beter. De rest van de dag hebben we…………………helemaal niets gedaan!! Gina is nog een keer naar Sangu gelopen om Rani en Dana te zoeken (en gevonden) om email uit te wisselen, Rani had foto’s gemaakt tijden de parasailing toer. Het zijn newlyweds uit Toronto op huwelijksreis, hun bruiloft was is Abu Dhabi en daarna zijn ze hierheen gekomen. We hebben ze later in de ochtend nog ontmoet voor koffie en samen geluncht. Daarna zijn we verder gaan niksen, de hele middag genieten van de rust en de zee. Vandaag stond het eiland in het teken van Maldivian day/night, traditionele kleding en lekkernijen, heerlijk. Na het avondeten zijn we weer naar de Babuna bar getrokken waar nog een documentaire over de Malediven werd vertoond, wat inheemse muziek en dansen werd opgevoerd en ook wat lokale artikelen werden gemaakt van palmbladeren en kokosnoten. Ach, je moet die toeristen toch een beetje bezig houden nietwaar? Rond middernacht keerden we huiswaarts om nog wat op het strand te zitten en te genieten van de ruisende palmen en de zee, verlicht door de maan. En eindigde weer een heerlijk relaxte dag in de tropen. Temperatuur vanmiddag een aangename 33 graden, veel kouder wordt het hier niet. De airco staat op 26 graden, hahaha, en dat is heerlijk aangenaam. Welterusten allemaal, tot morgen.
Dag 7, lazy Sunday
Vanochtend lekker op tijd eruit, een licht ontbijt en snorkelen maar, op naar de lagune een stukje verderop, na een uurtje op laag water rondklooien, met mijn buik over de vloer, mijn knieën in het zand en mijn duikbril tegen het koraal was het goed geweest, we wachten wel tot het weer vloed wordt. Gauw alles uitgespoeld en daarna een wandeling ondernomen naar de andere kant van het eiland, toch gauw weer zo’n 800 meter, haha. Het land houdt op, de zee begint weer, rechtsomkeer en dus maar weer lekker op ons gemak terug naar het O resort, heerlijk bij het zwembad gezeten met een drankje en daarna een overheerlijke lunch genoten, elke dag is hier alles weer vers, we gaan vooral voor de vis, elke dag verse gegrilde vis, zoooo verrekte lekker! Na de lunch nog maar even blijven hangen voor een drankje, ook in de O bar zijn we geen vreemden meer, we gaan zitten en de drankjes komen vanzelf, je hoeft er niks voor te doen. Haha, ober Manjula kent zijn klanten! Later in de middag richting ‘downtown’, de centrale ingang, om Rani & Dana uit te zwaaien, die gingen vandaag terug naar Abu Dhabi om een paar dagen later naar huis naar Toronto te vliegen. Gek hè, 2 mensen uit Abu Dhabi die zich in Toronto treffen en verliefd worden, de wereld is een dorp. Na het afscheid was er de ‘behind the scenes’ tour, altijd interessant om te zien wat er allemaal achter de schermen gebeurt om de gasten tevreden te houden. Nou, het is een hele operatie hoor. Het is wel mooi om te zien de het personeel hier goed verzorgd wordt, ze hebben op de achtergrond best een goed leven hier met prima accommodatie, mogelijkheden om te sporten, een eigen zwembad, noem maar op. Ze moeten hard werken maar ze worden prima verzorgd, dat zie je wel eens anders. Tegen zonsondergang ben ik op zoek gegaan naar wat tafereeltjes, ik hou nu eenmaal van foto’s maken van sunsets, een aantal zijn best wel goed gelukt. Tijd het voor avondeten, ook weer een feest, alles vers voor je neus klaar gemaakt. After dinner drinks met Lloyd en Kate, daarna nog een afzakkertje met Roland & Tina om rond middernacht weer moe en voldaan in ons mandje te kruipen voor die geweldige nachtrust met het geluid van de golven die tegen het strand slaan op de achtergrond. Alleen elektronica hangt weer aan de lading, morgen moeten de batterijen weer vol zijn bij het verwerken van foto’s en videos zijn we erachter gekomen dat zo’n GoPro geweldige kwaliteit aflevert, onder water nog beter dan mijn camera’s. En gemakkelijk ook, er hang een dobber aan, als je een haai ziet flikker je het ding gewoon in het water en wacht tot de vis er langs zwemt, altijd prijs, hahaha, je hoeft er bijna niks voor te doen. Morgenochtend gaan we snorkelen op het huisrif, dan gaat hij weer mee, lekker plaatjes en filmpjes schieten, komt goed. Voor nu welterusten wereld, we gaan uit de lucht voor de nacht. Oh ja, misschien saai maar laat ik nog even het weerbericht doorgeven. Gisteren 33 graden en bloedjeheet, vandaag was het toch wel zoiets of nog een tandje warmer, morgen hetzelfde. Saai hè, maar het is nu eenmaal niet anders, het is hier altijd tussen de 28 en 35 graden, het hele jaar door. Hier leer je pas echt hoe het is als je geen winterkleding meer in je kast nodig zou hebben. Alleen maar korte broeken en korte mouwen, wat zou dat mooi zijn. Maar helaas zouden we hier nooit naartoe emigreren, de Malediven is een land waar honden verboden zijn. Buiten het feit dat een Newf hier niet zou overleven van de hitte zouden we gewoon al uit principe niet hiernaartoe verhuizen. Wij zijn hondenmensen!
Maandag, dagje 8
Wat zullen we zeggen, lazy Monday, je staat op, gaat lekker ontbijten, een rondje snorkelen, nou ja, een prachtig rondje snorkelen, ik kan er weer eentje afstrepen van de bucket list, vandaag gezwommen met een zeeschildpad, een prachtige belevenis. Na de middag lunch, daarna happy hour, hahaha, met een paar biertjes lekker wegdoezelen in een luie stoel op het terras aan zee, terug naar het huisje, buiten op de bale-bale nog een uurtje gedoezeld, douchen en avondeten, daarna nog een uurtje naar de bar en klaar, rond middernacht val je weer moe en voldaan in je mandje. Truste!!!
Dinsdag, de klok tikt……
Onze laatste volle dat op dit prachtige eiland, volop genieten dus. Hatsikidee, op tijd eruit, een lekker ontbijtje en stevig doorlopen naar de andere kant van het eiland, Gina zal en moet een zeeschildpad vinden om een rondje mee te zwemmen. Zwemvliezen aan, duikbril op, camera’s in de aanslag, snorkel in je mond en rondjes peddelen maar op zoek naar de schildpad. De stroming was vrij stevig dus het was flink werken om ergens te komen. Maar onze moeite werd beloond, we troffen weer op een schildpadmevrouw die aan het foerageren was. Klik klik klik klik, foto’s maken, misschien zie je zoiets nooit meer. De Gopro levert bijzonder goeie onderwaterbeelden voor zo’n klein cameraatje, petje af hoor. Na de lunch hebben we weer lekker bij de ‘O’ bar op het terras gezeten in een bries genietend van de zee en het geluid van de golven. Het is in vergelijking met de ander bars redelijk rustig hier, er is altijd wel een plekje te vinden in de zon of in de schaduw. En hebt mensen die graag in de volle zon zitten en mensen zoals wij die liever in de schaduw zitten. Dus hadden we tijd om verder te schrijven aan ons vakantierelaas maar ook om de recensie voor Tripadvisor voor te bereiden. Gina heeft hem de vorige keer geschreven, nu ben ik aan de beurt. Kè je hèbbe! Alweer een heel relaas.
En dan het avondeten, Shafleen had de tafel weer mooi gedekt, speciaal voor ons voor het afscheid, boehoe, dan weet je dat het echt niet meer lang duurt voordat ze je van het eiland schoppen. Na het avondeten after dinner drinks op het ‘O’ terras met onze Engelse vrienden voordat we naar het centrum togen om afscheid te nemen van onze andere groep vrienden in de Babuna bar. Les en Anne waren er al geweest maar nergens meer te bekennen, Roland en Tina waren er wel en het werd nog een gezellig afscheidsfeestje want natuurlijk zijn we ook oude vrienden met de barkeepers, drankjes komen zonder dat je bestelt, ook als je al klaar bent met drinken en jezelf naar je mandje wilt slepen, plof, staan er weer volle glazen voor je klaar. Maar ach, eind goed al goed, het was een leuke gezellige avond. Truste drinkebroers en zusters, morgen met een puntkneiter weer opstaan.
Woensdag, dag 10, de laatste
Met een somber gezicht naar het ontbijt, nee hoor, met een beetje hoofdpijn naar het ontbijt, chef bakte mijn 2 eitjes weer lekker, toast en bacon erbij, sapje, thee en een liter water en het voelde allemaal weer een stuk beter. Terug naar onze villa, alles vanuit de kasten en de laden op het bed gegooid en verdeeld over de koffers en klaar, we waren ingepakt. Ach, op zo’n zonvakantie ben je zo in en uitgepakt, je hebt toch niet veel bij je. Om 12 uur werden de koffers opgehaald en vertrokken we weer terug naar de O receptie om (ik geef het toe) met tegenzin de sleutel in te leveren. Neergeploft op ons geliefde terras aan het water, gelijk moed in gedronken voor de terugreis, hahaha, nee, je moet gewoon je vochtgehalte op peil houden in dit klimaat, alvorens we echt de laatste keer naar de lunch gingen. Om 13.30 waren we vooraan op het eiland bij de centrale receptie en daar werden we opgewacht door onze Engelse en Duitse vrienden, ze waren allemaal gekomen om ons uit te zwaaien. Jayne, Loyd en Kate, Roland en Tina, Les en Anne, Rina Remix die haar pauze benutte om van Sangu ons uit te komen zwaaien, wat is het toch geweldig om op zo’n klein eilandje zoveel vrienden te kunnen maken. We zullen iedereen missen maar dit keer weten we zeker dat we terug komen, de vorige keer was het nog van ‘ooit komen we hier terug’, nu is het ‘see you soon’. De plannen voor 2017 en 2018 worden al gesmeed, we gaan nu voor het rode armbandje.
Van Kuredu ging het terug naar Male waar we een paar uurtjes in de Kuredu lounge mochten verblijven totdat we de koffers konden afgeven en in de rij konden gaan staan voor de lange terugreis. Het was alweer donker toen we richting Abu Dhabi vertrokken, daar wat het nog donkerder en moesten we 3 uurtjes doden voordat we op weg gingen naar Dusseldorf.
Donderdag, dag 11, weer thuis
Om 06.30 uur werd ik wakker toen de wielen de baan raakten in die Heimat, een klein half uurtje later stonden we al met onze koffers in de kou, 37 graden verschil, brrrr, koud hoor. De pendelbus bracht ons terug naar de kleine grijze donderbus, die bracht ons naar de Mercedes garage om Marco op te pikken, Gina door naar huis en naar bed, ik naar de Heidehoeve om de jongens op te halen. En zo was ons hele gezinnetje was voor de middag alweer herenigd. De jongens zochten gelijk een plekje op hun matten om te gaan liggen maffen, Gina lag al te maffen dus ben ik ook maar in een hoekje gekropen om een uurtje te maffen. Het zit er weer op, het is voorbij, afgelopen, we zijn weer thuis na een heerlijke vakantie.
2 Reacties op “Kuredu 2016”
Geef een reactie
Recente reacties
 | Jan Heijnen op Professionele fotoshoot |
| J. Heijnen op Zuinig zuinig zuinig zuinig… |
 | Frank op Kuredu 2016 |
 | Luc op Kuredu 2016 |
| Bèrke’s nuue w… op Lang weekend kamperen! He… |
eb832 
Prachtig, wat zeet geer bofkonten! Geniet dervan, dat nump ug geine mer aaf!
Dat was zeker afzien, met zo’n lekkere temperatuur, en al dat vocht wat je tot je moet nemen. Mia en ik zijn ooit op de Malediven geweest, we weten hoe het er is.