Waffeluuuhhhhhh !!!

  

In het kader van ‘voor wat hoort wat’ maakte Gerrie zo vlak voor hun vakantie nog tijd vrij om de beloofde wafels te bakken. We kunnen voorlopig vooruit! Denk dat wij ook een gedeelte meenemen op vakantie………..als ze dan niet op zijn woehahaha! Thanks Gerrie, we zullen ze laten smaken!

Advertentie

Kidnapped !!

 

En zo werd ik, samen met mijn collega’s van de andere Nederlandse kantoren, weer eens een dagje gekidnapt om de customer service meeting bij te wonen, dit keer in het pittoreske Beusichem, centraal in het land gelegen maar ook nog eens midden in het veld! De vergaderlocatie was een omgebouwde boerenschuur, heel leuk. Nog leuker: na de meeting bier & bitterballen, hahaha.

So I was kidnapped again for a day to attend the customer service management meeting together with colleagues from other Dutch stations, the venue was held in a converted barn in the middle of nowhere. Nice touch: afterwards beer & snacks, hahaha.

De BBQ maagd / the BBQ virgin – St. Louis style ribs

 

 

Nou ja, maagd ook weer niet helemaal, maar buiten het standaard werk als hamburgers, worsten, eigengemaakte saté en kant en klaar gemarineerd vlees kwamen we eigenlijk nooit. Tot nu, nu zijn we een nieuw kookhoofdstuk begonnen met als hoofdmotto: slow cooking.

Vandaag de Primo ingewijd, gisteravond de voorbereidingen getroffen, bbq saus gemaakt, ribjes schoongemaakt, in de rub gezet en de primo klaar gezet. Vanochtend de zaak in de hens gezet en even voor 12 uur was Primo op de juiste temperatuur en stabiel dank zij de BBQ Guru die eraan vast zit, die waakt over de constante temperatuur die je bij deze manier van koken nodig hebt. Aan het einde van de dag waren de eerste racks klaar volgens 2 methodes, de laat maar liggen tot ze goed gaar zijn methode en de 3-2-1 methode zoals Gina ze graag wilde hebben. Daarna had ik er nog een paar over die gemarineerd waren volgens het satérecept van mijn vader, die hebben dus de rest van de avond lekker liggen garen. Stom stom stom, ik had mijn extra rekje kunnen gebruiken om de tegelijkertijd te garen. Maar ach, zo is het ook lekker, en je blijft lekker bezig!

Smaaktest: LEKKERRRRRRRR !!!! Voor de eerste keer zeker niet slecht, vond ook het testpanel. Volgende week pulled pork dan maar? Hebben we met Pinksteren ook weer iets lekkers te snavelen.

Well, not really a virgin but except for the regular bbq stuff like burgers, sausages, homemade satay en pre-marinated meats we haven’t done much. Until now, a new chapter has begun, the main motto: slow cooking.

Today we fired up the Primo for the first time, last night we prepared the bbq sauce and the meat with special rub. At high noon today the temperature was perfect and stabile thanks to the BBQ Guru that’s installed, it ensures a constant temperature, exactly what you need for this type of food preparation. At the end of the afternoon the meat feel off the bones, we cooked them according to 2 methods, the ‘let them cook until they’re done’ way and the 3-1-1 way that Gee wanted hers. I had a few ribs left that we’re marinated Indonesion style like my dad used to do his satay which went on next and got the same treatment until late in the evening. Silly me, I could have done them at the same time, I did buy an extension rack. Oh well, makes for good practice I guess.

Taste test: FINGERLICKIN’ GOOD!! Said the testers. Guess we’ll schedule pulled pork for next week, yummie!

Is er meer tussen hemel en aarde? Er is meer tussen hemel en aarde!

Bij de ongelovigen liep ik voorop, maar door het eerst zien dan geloven principe heb ik toch mijn mening bij moeten stellen, er zijn gewoon onverklaarbare dingen, nu accepteer ik dat. Vandaag bezochten wij een lieve vriendin die op een heel ander niveau contact heeft met dieren dan wij normaal gewend zijn. Zij is ook degene die ervoor zorgde dat onze Bèrke jaren geleden het licht in zijn ogen terug kreeg terwijl de medische wereld niets meer kon doen toen hij blind werd. Dit keer namen we ons kleine vlekje mee, onze Harieke is een op en top nerveuze energiebundel die het liefst (ik schreef het al eerder) als kangoeroejong zijn tijd zou slijten veilig weggedoken in de buidel van zijn moeder (of baasjes, vooruit dan maar) om van daaruit de wereld te bekijken. Hij is altijd direct bij je, niet weg te slaan, moet altijd fysiek contact zoeken, is heel onzeker en de zenuwen gieren door zijn lijf, het staat altijd gespannen. Ook aan een normale portie voer heeft hij niet genoeg want ook zijn stofwisseling is sneller waardoor hij eerder mager lijkt dan ‘aan de maat’. Ergens hadden we zelf het idee dat hij een geestelijke handicap heeft en we wilden weten of hij gevaar zou gaan opleveren voor zichzelf en zijn omgeving, dat zou betekenen dat we ergens in de toekomst een hele zware beslissing zouden moeten nemen. best wel somber gestemd gingen wij dus op pad richting het Antwerpse om hem op de werkbank te leggen. Al vrij snel kwam de oorzaak boven water: enorme verlatingsangst, gedreven door een trauma dat hij in zijn prille jeugd heeft opgelopen. Ooit is hij als hele kleine puppy wakker geworden en was hij helemaal alleen, zijn moeder was er niet en zijn broertjes en zusjes ook niet en dat was voor hem een dermate traumatische ervaring dat die bepalend is geworden voor zijn gedrag. Het kan best dat het alleen zijn maar een minuutje is geweest en de rest van het nest maar op een paar meter verwijderd was maar het heeft hem voor zijn leven getekend. Hij is in zijn geestelijke groei dan ook wat achter gebleven omdat het trauma allesoverheersend was, niet alleen willen/kunnen zijn, altijd maar aandacht vragen en contact zoeken neem al zijn tijd in beslag, hij is net een druk kind. Na een vrij lange sessie waarin op een heel ander niveau met hem ‘gepraat’ is mocht hij nog een kwartiertje met Joy in de tuin ravotten, dat was weer even schrikken, zo’n jong golden retriever is toch wel heel erg snel, binnen de kortste keren hingen beide tongen bijna tot op de grond en zijn ze er maar lekker bij gaan liggen. Blij met de conclusie zijn we weer naar huis gereden, klein Harieke is in een diep tevreden slaap gevallen die hij thuis heeft voortgezet. Onderweg hebben we nog een afsteker gemaakt naar onze vriend Chris de benchkoning om de afzetting voor om de Primo op te halen zodat onze 2 kunstzinnige vrienden er niet hun tanden in kunnen zetten. Dank aan Chantal die Harieke’s probleem onder woorden heeft weten te brengen, nu weten we wat er gedaan moet worden en gaan we volop aan de slag, Harieke moet maar eens groot worden, hij kan niet zijn hele leven puppy blijven. Over een paar maanden gaan we nog eens terug voor een vervolgsessie om te kijken of vlekkemans zijn hoofd er dan beter aan toe is.

Neem effe de bestelling op

Jazeker, als zytholoog moet je ook netjes de bestelling kunnen opnemen en een bier kunnen presenteren, vanavond dus oefenen oefenen oefenen om het goed te kunnen doen. Vandaag onder leiding van onze leermeester Paul Maes. We tappen vandaag 2 pilsjes, een luxe bier uit de fles en een degustatiebier, alles netjes volgens de regels zoals het hoort. Dat het niet makkelijk is bewees onze cafébaas Pirelli die al vaak aan tapwedstrijden heeft meegedaan. Hij gaf ons een instructie zoals het op wedstrijden gaan en die in de pas liep met de instructies van Paul, helaas maakte zelfs hij 3 kleine foutjes. Het is niet zo makkelijk als het lijkt. Werkgebied schoonmaken en voorbereiden, pils aansluiten en de tap op druk brengen en het water uit de leidingen spoelen. De spoelbakken vullen, poetsmiddelen klaar zetten etc etc. Daar gaan we dan, goedenavond heren, wat mag het zijn? Terwijl je de bestelling aan tafel opneemt veeg je de tafel schoon met een vochtige doek, daarna ga je terug naar je werkplek en begin je: glazen spoelen en eerst 2 pilsjes tappen, direct afschuimen, even met het kontje dippen in het water en klaar zetten op je dienblad. Daarna het luxe pils, zelfde ritueel, even afspoelen door de bodem van het glas door de het water te halen en als laatste het degustatiebier klaar zetten, in dit geval een St. Gummarus tripel, een heerlijk bier. Oeps, niet afwijken Braunie, opletten. Naar de tafel, de pintjes serveren met etiket altijd naar de klant toe, ook de viltjes, daarna het luxe pils inclusief het flesje zodat de klant dit nog kan lezen en als laatste de tripel, deze wordt aan tafel uitgeschonken voor de klant. Daarna terug naar je werkplek en zorgen dat je klaar staat om een nieuwe bestelling op te nemen.

Vrij standaard caféwerk zul je zeggen, alleen maakt de zytholoog er natuurlijk een hele show van en is hij pietlutterig over zo’n beetje alles. De flesjes moeten afgeveegd worden, de glazen moet goed schoon zijn en gemireerd worden, er moet precies goed getapt worden zodat je schuimkraag ook het juiste volume heeft. Praktijkexamen op 1 juni, ben benieuwd, ik gooide vanavond al een pint om en daar stootte ik nog een glas van de bar, goed bezig die jongen, geef hem nog maar een pintje!  Volgende week nog maar een avond oefenen, nu kan het nog.

Primo……….wat is ie groot!

Even voor 11 uur stak de Caddy zijn kontje de oprit op en ziedaar, hij stond vol met zegge en schrijve 1 (één) BBQ. Niet een Webertje of een kogel bbq’tje maar een 92 kg zware Primo XL in, netjes op een pallet. Erbij hoorde ook nog de speciale tafel en nog wat losse onderdelen en 2 grote zakken professionele houtskool, zo, die Brauns kan fikkie stoken de komende tijd. Je begrijpt hem natuurlijk al, als zo’n Caddy er vol mee staat is het geen kleintje! En dat is het dan ook niet, de Primo XL 400 is een giga keramische kookpot (met een werkoppervalk van 2600 vierkante centimeter kun je er gemakkelijk 20 steaks op kwijt) waar je op en in kunt koken, bakken, grillen, stofzuigen, koffie maken maar vooral: lekker langzaam koken, slow cooking, je vlees urenlang heel langzaam garen en lekker maken, steeds weer opnieuw overgieten met wat saus, dat wordt hem in ons geval, langzaam aan koken, slow cooking, that’s a great way of life! Denk dat we tegen het einde van de week al eens beginnen met wat ribbetjes te garen, jammie!! Wel nog even Braunie’s home made sweet’n tangy firy zesty BBQ saus in elkaar draaien. Komt goed!

Smokin’ !!

BBQ wedstrijd in Hasselt, natuurlijk steken wij daar onze neus binnen om te snuiven en te proeven, vooral proeven haha. We moeten natuurlijk nog veel leren voor als de Primo komt (maar da’s een ander verhaal) dat zei ik al. Bert, Angelique en Steve waren er ook om te neuzen, te snuiven en te proeven. Bert wil inschrijven voor de BBQ wedstrijd in Waldfeucht in augustus en Angelique vindt dat ik maar lid moet worden van het BBQ clubje, vanwege mijn bierkennis?? Woehahaha!!

Later in de middag weer bij Kong op de werkbank geklommen om mijn geteisterde body te laten kneden, oef, wat doet dat goed. En in de avond voorbereidend werk gedaan voor de Primo, plekje klaar gemaakt in afwachting van de levering.

Smart naar huis, Marco weer thuis

Marco is weer thuis, een dagje vertroeteld door de garage, voorzien van een verse software update, vloeistoffen, remmen, filters en nog wat kleinigheidjes, hij loopt weer als een zonnetje.

Afscheid van Marco

Boehoe, Marco had heimwee naar Mercedes en meldde dat netjes in het display. Vandaag dus maar een dagje op verplaatsing naar Heinsberg en omgeruild voor iets kleiners……veel kleiner……..een Smart, hahaha. Wat een geinig autootje is dat geworden, je zit er heel ruim in, plek zat voorin! Totdat je je hoofd omdraait en met je neus tegen de achterruit aan kijkt, oei, hij is toch wel klein. Dat blijkt ook op de oprit, er passen er precies 2 op terwijl Marco in zijn eentje de hele oprit in beslag neemt. Enfin, met Smarty wat door 046 heen en weer gereden en in de avond nog even op en af naar Tegelen, dankzij de oplettendheid van collega Karst op Schiphol zijn we nu een bbq hoes rijker. Een mooie tuut voor over de Primo (maar da’s weer een ander verhaal). Laat die meneer van marktplaats nu toch precies 3 huizen naast Wil wonen dus die hebben we ook nog de stuipen op het lijf kunnen jagen door ineens voor de deur te staan voor een bakje koffie. Was een gezellig bliksembezoekje.

Lang weekend kamperen! Heerlijk!!

  

En dan komt er vandaag weer een einde aan een heerlijk weekendje weg met een clubje uiterst gezellige levensgenieters. Afgelopen donderdag alles beginnen klaar te zetten om naar de camping te gaan. Wat zeg je? De camping? Jazeker, we gaan weer een weekendje kamperen. Nou ja, ikke dan, Gina is niet zo tenterig, daar wordt ze krenterig van dus zij krijgt de pipowagen. Ded hondjes hielden alles argwanend in de gaten maar werden nog niet nerveus, die voelen prima of je aan het inpakken bent om weg te gaan of maar gewoon aan het inpakken. Het verhaal werd de volgende ochtend een stuk dramatischer, ze waren niet meer uit de bus te krijgen, zodra de poort en de bus open gingen sprongen ze erin en klauwden zich vast in de vloerbedekking, zo, ons krijg je er niet meer uit! Sorry jongens, jullie moeten er toch weer uit, baasje gaat eerst een keer lossen op de camping en komt dan terug om jullie op te halen. Zo gezegd zo gedaan, even na de middag stonden we met ons hele hebben en houwen naast de pipowagen. Niet lang erna arriveerden Ron en Ria ook uit Purmerend en er werd eerst bier geschonken, het weekend was tenslotte begonnen nietwaar.