Humoristische recensie BMW C1

Ik vind hem leuk!

Quote

Der Kugelroller

Natürlich waren wir alle auf den C1 gespannt. Nicht nur wegen dessen Fahreigenschaften; uns plagte vielmehr die Frage, wie unsere Umwelt auf diese selbstfahrende Kasperlbude reagieren würde. Können wir anschließend noch beim Bäcker anschreiben lassen, grüßt die Nachbarschaft, wird der Vermieter vorsichtshalber die Mietkaution erhöhen?

Fragen über Fragen, bis der Roller endlich vor der Tür stand. Er war nie allein, irgend ein Mensch strich ständig um ihn herum, beugte sich mutig hinein – und ging oft mit einem Kopfschütteln weiter.

Erste Ausfahrt, sie soll nach Nürnberg zu einem Kunden gehen. Gerade die richtige Distanz für den C1. Was ziehe ich denn an? Ein Helm ist ja keine Pflicht, aber eine Mütze auf dem Kopf wäre nicht schlecht, Vorfahrer berichteten von heftigem Zug. Ich wähle vorsichtshalber eine nahezu perfekte Verkleidung: schwarzer Kapuzenpulli, eine tief ins Gesicht gezogene Kappe mit “Simson”-Aufdruck und Sonnenbrille. So dürfte ich unerkannt in die Nachbarstadt gelangen. Das Vorhaben scheitert bereits drei Straßen weiter. Ich habe den C1 gerade zum ersten Mal auf 50 km/h beschleunigt, als es mir die Mütze vom Kopf haut, bezeichnenderweise von hinten nach vorn. Anhalten, Motor aus, Sicherheitsgurt öffnen. Das erste Auto fährt über meine Mütze. Den kleinen Hebel nach oben ziehen, der Hauptständer fährt aus und das zweite Auto über meine Mütze. Jetzt den großen Hebel nach oben ziehen, dann wieder absenken. Das dritte Auto fährt über meine Mütze und auch noch gleich einen Fußgänger um Haaresbreite über den Haufen, weil Fahrer und Fußgänger völlig fassungslos meinem Treiben zusehen. Ich rette die Mütze von der Straße und stecke die nun ziemlich schmutzige Kopfbedeckung ein. Gut, dann muß es eben ohne gehen.

Advertentie

Lazy Sunday

De titel zegt het al, een lekker luie zondag. Een beetje uitslapen, een ochtendwandeling met de honden, naar de kerk om het vormsel van ons petekind bij te wonen, een lekkere lunch, wat haartjes geplukt bij onze bruine en onze gevlekte vriend, wat huisvlijt en wat huiswerk gedaan, een lekkere middagwandeling met de jongens gemaakt, nog eens lekker gegeten, beetje bank gehangen, drankje gedronken en toen was de zondag alweer voorbij, de nieuwe werkweek staat weer voor de deur, gelukkig de laatste hele werkweek voor de vakantie, onze welverdiende voorjaarsvakantie. Oh? Waar gaan jullie dan naar toe krijg ik steeds vaker te horen, blijkbaar zijn we niet zo scheutig geweest met onze informatie. Nou, we gaan naar……..nee, wacht even, aan het begin beginnen; we hadden het plan om lekker te sparen om begin 2016 weer lekker naar de Malediven te gaan, helaas kwam uit prijstechnisch onderzoek naar voren toe dat bruintje dat dus bewust niet wil trekken. Voor 10 dagen van huis zouden we vier en een half duizend pop moeten aftikken, per persoon wel te verstaan. Da’s een beetje teveel van het goeie, ik ben geen vrek maar zeker geen filantroop, dus de Malediven werden een mooie herinnering. Dat we het plan lieten varen betekende automatisch dat we ineens voor 2015 onze plannen konden bijstellen. Omdat we de afgelopen jaren toch telkens aan het begin van het jaar de zon op hebben gezocht en dat goed bevalt zijn we maar weer op zoek gegaan naar een mogelijkheid om even te ontsnappen. Die mogelijkheid bood zich al snel aan, natuurlijk bood die zich snel aan, Gina heeft niet langer dan een klein uurtje nodig om iets in elkaar te flansen. Het Midden Oosten lonkt, zonnig en warm, mogelijkheden om te snorkelen, een beetje shoppen in de een of andere souk en dat alles gezien vanaf de zee, jawel, er zit een cruise bij. Rondje Dubai, Abu Dhabi en Muscat, leuk toch, een eindje dobberen van de Perzische Golf naar de Golf van Oman en weer terug. Met aan de overkant van het water de onmetelijke zandvlaktes van Iran. Enigszins zorgwekkend is het feit dat onze rederij Costa heet maar ook daar hebben we al een oplossing voor gevonden: we slapen gewoon met onze zwemvestjes en zwemvliezen aan en onze duikbrillen op, mocht het waterpeil binnen ineens gaan stijgen dan zwemmen we gewoon naar buiten toe.

De winter is weer in het land……….voor een paar uurtjes

Vanochtend begon het rond 7 uur een beetje te sneeuwen, het ging echter gestaag door en een uurtje erna was er weer eens een witte deken over de omgeving gedrapeerd. De jongens natuurlijk helemaal happy met dat witte spul om in te spelen en te ravotten. Dat was later op de ochtend goed te zien, ze waren zeiknat en de prachtige witte deken in de tuin was volledig omgeploegd.

En zoals elke zaterdag was er ook weer hondenschool, Kinho gaat gewoon door, weer of geen weer, regen of zonneschijn. En natuurlijk zijn er dan ook altijd een aantal diehards die op komen dagen, het waren er minder dan op een ‘gewone’ zaterdag maar meer dan we verwacht hadden. De les ging gewoon door, we verwachtten eigenlijk een beetje dat we iets eerder zouden stoppen maar voor je het weet is een uur weer voorbij, we hebben ons prima geamuseerd in de sneeuw.

 

Ergens in de middag vonden we een deal op het internet, je kent het wel, Wow, Social of een ander soort deal, de inkt op de cheque was nog nat toen Gina al aan de telefoon hing, ‘kunnen we vanavond al terecht?’ en dat kon, joepie!! Dus op naar Rasa Senang in Roermond om daar het buffet te overvallen en onze buikjes helemaal rond te eten. Het was weer een geslaagd culinair uitstapje. De rest van de avond rustig uitgebuikt, oh wat is dat lekker om eens een weekendje niks te hebben! Nou ja, niks is ook weer overdreven, er is nog genoeg te doen, boehoe. Huiswerk bijvoorbeeld, da’s nou toch zoiets typisch dat bij school hoort, ugh. Ga wel graag naar school maar huiswerk heb ik nog altijd niet graag. Hahaha.

Je bent nooit te oud om te leren

2 dagen Prestwickweg, training, ugh, het is nodig vindt de organisatie dus Brauns loopt, in tegenstelling tot vroeger, gewoon netjes met de kudde mee. Als er in een clubje van 470.000 mensen besloten wordt dat je moet meedoen dan heb je weinig keus. Maar het zit er weer op, gelukkig. Woensdagavond maakten mijn collega Peter en ik het Bastion hotel op Schiphol tot ons ‘basecamp’ en hebben 2 avonden ons uiterste best gedaan de bar leeg te drinken, bijna gelukt. Vrijdag rond 17.00 uur zat de training erop en mochten wij ons in het fileverkeer begeven op weg naar huis toe. Prettig weekend allemaal!

Red Bull

Vandaag werden we op kantoor overvallen door de dames van het Red Bull promotieteam. Iedereen een gratis Red Bull in verschillende smaken. En een groepsfoto natuurlijk!

Een dagje spijbelen

Maandag, een mooie dag een te spijbelen, gewoon een dagje voor mezelf. Het begon al lekker, geen water uit de kraan. Tjonge, wat is dat lastig. Tjonge, wat is dat toch een luxe, water uit de kraan. Pas als je het niet meer hebt besef je hoe verwend je bent. Gelukkig hebben we altijd wel een paar kannen water staan dus zo’n drama was het eigenlijk niet. Ik had me achter de bus kunnen wassen natuurlijk onder de kleine douchekop maar de Marco’s watertank is afgetapt voor de winter, dat ging dus ook niet. Even na de middag had de waterleidingmaatschappij de oorzaak gevonden: een lek! Nee? Serieus? Je meent het. Van Susteren tot Grevenbicht geen water, ettelijke tienduizenden mensen zonder water maar ook bedrijven en nog erger, bejaarden- en verzorgingstehuizen. Maar goed, na de middag was het leed geleden en konden we weer volop met het natte goedje aan de gang. Wat is een douche dan ineens lekker, haha. Na de middag de neus nog even in de boeken gestoken en na een fikse wandeling met de honden Marco richting Hasselt gedraaid, jazeker, maandagavond cursus zythologie.

Het werd een hele openbaring, bier is gezond, bier moet, bier doet je goed! Hahaha!! Een studie heeft uitgewezen dat dagelijkse consumptie van bier, bij vrouwen 1-3, bij mannen 2-4 consumpties, een verminderd risico geeft op hart- en vaatziekten. Nou, dat is toch precies wat we willen horen of niet soms? Dat er andere studies zijn dat dat weerleggen en dat je voor je dokter of een psycholoog bij een dagelijks gebruik van alcohol gewoon een alcoholist bent dat laten we ook maar in het midden. Enfin, terug naar de les ‘bier en gezondheid’, we kneedden wat deeg om te zien hoe gluten ontstaan en leerden hoe je glutenvrij moet koken, nou ja, de basis dan. En in het kader van ‘weg van de snelweg’ kregen we 2 bieren voorgeschoteld die niet zo voor de hand liggend zijn. Een glutenvrij Quinua van Mongozo en een suikervrije Quest van brouwerij de Graal. Het eerste is een fair trade product, Max Havelaar, je kent het wel, het andere is speciaal voor diabetici. De beoordeling: Quinua is een wat vlak, smaakloos bier van hoge gisting, er zat een dermate grote hoeveelheid gistvlokken in de fles dat je glas wel op een aquarium leek met alles wat erin rond dwarrelde. Nu is wat gist beslist niet slecht of vies maar om als brouwer je afvalberg te verminderen door het naar de consument af te voeren? Mwoaw, kweenie of dat de oplossing is. Tweede biertje dan maar, de Quest, ook van hoge gisting met zelfs 9% vol. alc. Smaakte niet verkeerd, schijnt ook redelijk moeilijk te brouwen te zijn om er dit recept uit te krijgen.

Voor de verandering was de les eens iets vroeger afgelopen dus direct Marco weer de sporen gegeven richting de dieselpomp waar we steeds vriendelijker wordende prijzen op het bord zien staan. Daarna naar huis om nog een uurtje gezellig samen te keuvelen en onze tong en smaakpapillen nog even te trakteren op een werkelijk fenomenaal lekkere Vicus als slaapmutsje. Truste wereld, we zijn er weg van!

De culinaire strooptocht gaat verder…….

Zo, zaterdag, geen vastomlijnd plan behalve in de ochtend les geven aan onze hondenschool Kinho, daarna verse aardappelen gescoord bij de boer, een echte ouderwetse boer met een overal met gaten, laarzen, een muts en een zo goed als onverstaanbaar gemompel. Maar hij heeft wel lekker piepers!

De middag was voor de honden, lekker gewandeld over het industrieterrein, de snelweg over en via ‘de Kamer’ weer op ons gemak naar huis. Daarna hebben we onze zieke vriend W. met een bezoekje vereerd in het Atrium ziekenhuis in Heerlen waar hij met zijn brakke gestel terecht is gekomen. Beterschap kerel, zorg dat je er snel uit komt zodat we weer eens gezellig een vorkje kunnen gaan prikken. Na het ziekenbezoek was het hoog tijd om onze knorrende maagjes te vullen, op zoek dus naar een lekker bordje eten. De suggesties volgden elkaar in rap tempo op: doorstomen naar Duitsland, naar de binnenstad van Heerlen naar de Kroaat of naar de Argentijn…………nee, weet je wat, we rijden naar ‘de Bok’, daar is het ook altijd lekker snavelen. Dus dat is hem vandaag geworden, pangsit vooraf, bami en rijst met rendang, babi ketjap, tempeh kering, atjar, sambal goreng tempeh en smoor kip, de tafel stond in tijd van niks vol met lekkernijen. Natuurlijk waren de porties weer te groot (of we hadden teveel besteld, kan ook) dus we kregen nog wat mee naar huis voor morgen. Zo, nu een uurtje uitbuiken!

Ik mis Kroatië

Vanochtend kwam het snode plan boven drijven om vanavond een van onze favoriete Kroaten te bezoeken, een klein restaurantje niet ver over de grens. Zo gezegd, zo gedaan, vanavond lekker een hapje gaan snavelen. Bijgaand een impressie, het heeft weer heerlijk gesmaakt, maar ja, da’s ook weer een inkopper natuurlijk, het is er altijd lekker!

Biertje vooraf, uh…salade vooraf, voor Gina een mixed grill, voor Braunie een schnitzel met een emmer gebakken uien, cappu met Kruskovac en een latte machiato met een Sambuca samen met palatschinken (crepes met ijs, chocosaus en slagroom) om het geheel af te ronden. Uh……..we zitten weer lekker vol.

        

Biertje?

Zo, het was een gezellige maandag, vanochtend op tijd eruit en al vroeg naar Beringe om daar de hele dag bij DHL door te brengen, aan het einde van de middag Marco de sporen gegeven richting Hasselt waar de andere cursisten zythologie al op mij wachtten. Het was weer een leerzame avond, Rudy bracht twee bakken Vicus mee voor Klaas en mij, voorlopig kunnen wij ons weer tegoed doen aan de tripel, verdorie nog aan toe, wat is dat lekker bier. De les vorderde en even na achten ja hoor, daar waren ze weer, ze kloppen en steken dan hun hoofd binnen met de melding: wij zijn van de cursus frieten bakken, over een minuutje of 5 staan er boven verse frietjes met stoofvlees of goulash voor jullie klaar. En dus blijft de leraar dan acuut in zijn eentje achter, hij probeerde ons nog tegen te houden maar helaas, een man of 25 stormden hem voorbij naar het trappenhuis. Je moet er namelijk wel op tijd bij zijn anders is het lang wachten geblazen. Vorige keer ging de leraar nog even verder met de les en toen we eindelijk boven kwamen was alles op. Dit keer niet vriend, dit keer niet. Hij kwam ons dus ook een beetje bedremmeld achterna voor een gratis hapje, we hebben hem nog maar eens uit gelegd hoe de vork in de steel zit, in dit geval hoe de vork in de friet steekt, je moet gelijk reageren anders ben je te laat. Tja, als iets gratis is dan wil iedereen het wel hebben!

Daar zit je dan, lekker met je bakje eten, direct daarna deden we de degustatie van het bier van vandaag, een Valeir IPA, best lekker hoor. De les kwam ten einde, het huiswerk werd uitgedeeld, de glazen af gewassen en opgeruimd en Marco werd omgedraaid en met zijn neus weer richting stal gedraaid. Op weg naar huis nog even een afsteker naar de pomp, daar worden de prijzen nog steeds vriendelijker, je zou zelfs bijna kunnen zeggen dat autorijden om het autorijden weer leuk wordt. Net als vroeger toen we nog niet zo met het milieu begaan waren en je gewoon een dagje ging toeren of aan een puzzelrit mee deed. Gewoon omdat autorijden leuk was, en nog steeds is.

Lekker wandelen!

Piep piep piep piep……….zondagochtend 7 uur……..de wekker……..oef…….da’s even slikken. Eruit, hondjes verzorgd en ingepakt en weg waren we, op weg naar Zoetermeer voor de nieuwjaarswandeling van het Newfy’s Dream Team. Lekker gewandeld met de groep, daarna koffie en oliebollen. Het was een gezellige zondagmorgen. Op de terugweg nog even een Starbucky gescoord en ’s avonds de boys maar weer eens verwend met een portie lekker bloederig vers vlees.
Out of bed at 7 and gone at 8 up North to Zoetermeer, near The Hague. Had a nice walk with the Newfy’s Dream Team. Coffee and beignets afterwards, it was a great Sunday.