Afscheid van de Paarse Pijl, hallo C1
‘t Was een bewolkte herfstdag, de temperatuur bleef rond de 4 graden steken, perfect weer om de hele dag met motoren bezig te zijn. Weet je wat, we hakken de knoop door, de paarse pijl gaat het strijdtoneel verlaten, daarvoor in de plaats komt een vervanger, wederom een product uit Zuid Duitsland. De schrijver evolueerde in zijn motor carrière van 550cc naar 750 (2x), 1000 (2x), 1200 en weer een klein tikje terug naar 1100, om vandaag van die 1100 helemaal terug te vallen naar zegge en schrijve 176cc met vette 18pk
.
Op tijd uit de mand, de hondjes uitgelaten en vol goede moed op pad naar Assen, tja, dichterbij konden we niet vinden wat we zochten. Rond de middag kwamen we aan bij Henk Schepers in Assen, een voormalig BMW dealer die het nu een beetje rustiger aan doet. Helemaal achter in de zaak stond het gedrocht, netjes, zoals de meeste motorfietsen in de zaak, aan de druppellader om hem tip top te houden. Na wat heen en weer schuiven met de voorraad was er een pad gebaand naar buiten toe, tijd voor een (korte) proefrit, het was immers maar net 5 graden met een gevoelstemperatuur van -20 geloof ik, de wind sneed behoorlijk. Na nog wat beleefdheden uitgewisseld te hebben was het tijd om met getallen in de weer te gaan. Na wat heen en weer geschuifel, veel vijven en zessen en handen ten hemel heffen troffen we elkaar ergens in het midden en werd er met een handslag een deal gemaakt, zo’n beetje net als op een veemarkt, de koe is verkocht. Henk is van de oude stijl, sleutelen moet ie, geen computers, Edwin helpt hem met de elektronische rompslomp. Het ene kenteken werd ingenomen, Henk verdween richting postkantoor om ‘mijn’ kenteken in orde te maken en we dronken samen nog een bakkie leut, het zijne stootte hij om, natuurlijk precies over mijn kentekenpapieren, het is nu een lichtbruin strookje papier. Gelukkig komt het origineel over een paar dagen met de post, geen probleem dus. ‘Der Neue’ werd achter in de bus gereden en vastgesjord en Braunie was weer op weg richting het zuiden.
.
Ondertussen was Brauns senior dermate ziek dat hij in het ziekenhuis belandde, het werd dus opschieten geblazen, gelukkig rolden de kilometers gestaag onder de Sprinter door en aan het einde van de middag waren we alweer thuis om direct van voertuig te wisselen en op ziekenbezoek te gaan.
Waar het eigenlijk op neer komt is dat ik vanaf vandaag het motorrijden op een andere manier ga omarmen, lange ritten kan Braunie niet meer maken vanwege zijn nekhernia, natuurlijk net aan de rechterkant, best ongemakkelijk als je ‘gashand’ na een half uurtje drie kwartier begint te tintelen en geen gas meer kun geven, dus het werd tijd om afscheid te nemen van de paarse pijl, ach, echt rouwig ben ik er niet om hoor. Om toch op 2 wielen rond te kerktoren te kunnen tuffen, korte toertjes en boodschappenritjes te kunnen maken was een lichte motor de beste keus als alternatief. Maar Brauns zou Brauns natuurlijk niet zijn als er niet iets speciaals de plaats van de paarse pijl kwam innemen. Zoiets waarvan ik al jaren en jaren zoiets heb van ‘die is mooi van lelijkheid’, ik zou zoiets best willen hebben. En zo is het gekomen dat er vanaf vandaag een oerlelijk gedrocht bij ons is komen wonen, het is geen motorfiets, het lijkt niet op een scooter maar heeft wel veel dezelfde eigenschappen en het heeft een dak. De beste typering hoorde ik een tijdje geleden, het is gewoon een hele smalle auto zonder deuren. Je springt erop, of erin, daar valt over te discussieren, doet je gordels om (ja, veiligheidsgordels!) start het gedrocht en snort zo weg met hem. Zonder helm ook nog eens, dat hoeft bij deze tweewieler niet. Met Marco kan ik al nergens onopgemerkt komen, met het gedrocht zal dat wel helemaal niet gaan lukken, die steekt er echt tussenuit als een banaan in een bak met sla zullen we maar zeggen.
Bye bye BMW K1100LT, hello BMW C1-200 Executive, natuurlijk compleet met de befaamde pizzakist achterop, wenn schon denn schon, nietwaar?
Het tweede leerjaar is begonnen
Zoals ik al zei, het tweede leerjaar is begonnen en onze leraar Nicolas laat er geen gras over groeien, met een soort ‘running start’ zijn we aan de maandagavond begonnen. Er ligt een hoop in het verschiet, het klinkt heel interessant maar het brengt ook veel zelfstudie en huiswerk met zich mee. De eerste huiswerkopdracht luidt: schrijf een artikel over Duvel. Stel je voor je moet in je lokale gazet een artikeltje of een column schrijven over het godenvocht dat brouwerij Moortgat voortbrengt. Nou, ga d’r maar aan staan. We kregen van Nicolas wel een monstertje mee (voor het geval je het niet kent, hahahaha) en moeten de komende 2 weken een soort van essay schrijven, het mag een A4tje zijn. Oef, da’s natuurlijk een hele opgaaf, ik ben helemaal niet zo’n schrijver, ben benieuwd of ik iets op papier krijg……………………..
As mentioned, the second year of my zythology course started on Monday, it’s going to be a pretty busy year with lots of homework. First task: write an article about Duvel, that wonderful beer that has led many of man wondering ‘what happened last night’. It should be a 1 page essay, I wonder if I can accomplish such a complicated task, you all know I’m not much of a writer……………….
De lessen gaan verder
Het tweede leerjaar is begonnen. Je kunt er de klok bijna op gelijk zetten, na een uurtje meldden de frietenbakkers zich weer om gratis frietjes met vers stoofvlees kwijt te raken, heel de klas stommelde natuurlijk direct een etage omhoog om te scoren, hoppa! En natuurlijk verliezen wij ons doel niet uit het oog, daar hoort vanzelfsprekend een pintje bij. Proost!
Second year started tonight, a combo of free traditional Belgian foor and beer. Cheers!
Aan het gas…………
Er werd nieuwe gasleiding getrokken in het kader van de grootscheepse upgrading van het leidingnetwerk. Weken van tevoren werd er al aan de deur geklopt en vonden we briefjes in de brievenbus, op de 18e om 07.30 uur zouden de mannen aan de deur staan om ons van nieuwe leidingen te voorzien. Op tijd uit onze mandjes, met de boys een blok gelopen en een heel roedel met de fiets naar school gaande jeugd de stuipen op het lijf gejaagd te hebben zaten we om 07.25 uur klaar, de koffie bruin………………………..niks, geen mens te bekennen. Beentjes strekken, uitschuiven op de bank en………jazeker…….slap nekkie, haha, en de jongens toch wel, die krulden zich ook weer lekker op. Uurtje later….niks……..uurtje later……niks…….uurtje later…..niks……….tot even na 11 uur met de brievenbus geklepperd werd, daar waren ze dan, ja sorry meneer, we hadden gisteren wat tegenslag hier om de hoek dus we zijn iets later…………….duh……..iets later………….de werkdag is half om. De bel bleek het niet te doen, ze waren al eens aan de deur geweest rond 08.00 uur om te zeggen dat ze later waren, zo’n beetje als Sam en Moos die bij de mensen langs gaan om te zeggen dat de krant later in de bus valt omdat het regent. Bah bah bah, heb ik dat weer. Enfin, de jongens aan de slag, zeer professioneel, dat moet ik ze nageven, John ontpopte zich als een ware virtuoos met de schop, hij groef niet zo maar een gat naast de voordeur, nee, de boomschors ging netjes aan de kant, de struik werd vakkundig verwijderd, er werd een perfect rechthoekig gat gegraven van waaruit hij op de bodem naar links onder mijn straatwerk van industrieel erfgoed verder groef op zoek naar de gasleiding. Dave had de leiding, hahaha, hoe ironisch, en was voor het installatiegedeelte verantwoordelijk. John schoot vanuit een gat op het trottoir de leiding onder de tuin naar het gat vanwaar hij door de fundering verder naar binnen werd geleid. Dave verdween door het luik in de pantry ondergronds om de zaak door het juiste gat naar de meterkast te leiden en ergens aan het einde van de middag was er weer gas. De ketel, de geiser en de kachel in de garage werden weer van waakvlammetjes voorzien en het fornuis werkte ook alweer, alles in orde bevonden. De voordeur stond nog op een kier voor de werkmannen maar ineens waren ze verdwenen, naar huus, zonder iets te zeggen, nou, jullie ook een fijne avond mannen. Ons gas deed het weer, joepie! En in de tuin kon je niet eens zien dat er gegraven was, terwijl het ’s ochtends nog een bouwput was.
Het eerste jaar zit erop!
Joepie, eerste jaar zit erop, op naar het tweede jaar, volgens onze leraar wordt het nu pas echt leuk. De ‘supersaaie’ (viel best mee met zo’n gepassioneerde leraar) theorie is voorbij, nu gaan we daadwerkelijk met bier en gastronomie aan de slag, ben benieuwd, volgende week begint de nieuwe cursus al. Gisteravond mochten we de punten in ontvangst nemen waarna het examen nog even besproken werd. Verder stond er niets meer op het programma behalve een gezellig samenzijn, en dat kunnen wij natuurlijk als de besten. Dirk en Yannick brachten verse paté mee in diverse smaken, heerlijke gerookte makreel, wat kaasjes en een bak Tongerlo’s, er was een bak Ops Ale, Rodenbach Grand Cru en als klap op de vuurpijl bracht collega zytholoog in wording Rudy een bak Vicus mee, zijn eigen bier dat net uit productie was, een echte primeur, het is nog bijna nergens te krijgen. Een bijzonder smakelijk bier, een tripel (mijn favoriet) met een fruitig aroma en een zachte afdronk, hij smaakte voortreffelijk. Toen alles leeg en op was is iedereen huiswaarts vertrokken, vol verwachting wat het nieuwe (school)jaar gaat brengen.
Recente reacties