Wat gebeurde er allemaal in week 43?
Woensdag stond Marco mank, tja, daar staat dan zo’n 2800 kilo op 4 rubber sloffen en als er eentje het begeeft dan wordt dat al snel heel goed zichtbaar. Snel aan het tankstation terug op druk gebracht en naar huis gehinkeld. Ipv het reservewiel eronderuit te schroeven maar even snel een winterwiel van zolder getrokken. Wieltje gewisseld en voilà, euvel gefikst, hij stond er weer piekfijn bij. Inspectie bracht een spijker aan het licht, na het oppompen hoefde je maar op het gesis af te gaan dus hij was snel gevonden. Repareren heeft geen zin meer, met 1mm profiel op de nokjes oftewel palingprofiel zijn de sloffen toch hard aan vervanging toe. Gelukkig hebben we de hele winter tijd om op ons gemak rond te shoppen.
Donderdag een lekkere schnitzel gescoord bij ‘das kleine Steakhaus’, lekker met een berg gebakken uien eroverheen. Voor Gina een Grillplatte, ook altijd lekker.
Vrijdag dan maar gelijk de andere 3 wielen ook gewisseld, zo, bussie is weer klaar voor de winter. Hallo lekker comfortabele Michelins, bye bye kale Goodyears. Nu maar hopen dat er de eerste 5 maanden geen sneeuw en ijzel komt, ik hou niet van die troep op de weg. Op ansichtkaarten en in de Alpen staat het prima, hier hoeft het van mij niet.
Zaterdag een nieuw matje voor vlekje gescoord, ben benieuwd hoe lang het mee gaat, we zullen wel zien. Tussendoor middels een rondje werkbank nog even de laatste hand gelegd aan de boys omdat ze mee gingen naar Zutphen en zondag in de ochtend zijn we opgebroken om weer eens naar de Achterhoek te sjezen, dit keer wel op lekker comfortabele slofjes. Het was weer hartstikke gezellig in Zutphen, we hebben weer een hoop bekenden gezien en bijgebabbeld, gek hè, sommigen wonen in de buurt maar je moet helemaal naar de Achterhoek om ze tegen het lijf te lopen. Na een gezellige middag zijn we weer naar het zuiden getrokken, de boys zijn ook nog even snel door Sonja aan hun oren getrokken en geknipperdeknipt, ze zien er weer patent uit. Het N-nest van Pearl of the Sweet Lake kreeg lovende kritieken van de keurmeester, mooie pupjes met behoorlijk potentieel.
Tuinkamertje
Zo, vorige week het tuinkamertje gepoetst, de heater gepoetst, getest en een warme chocomel met slagroom gedronken, mijn potkacheltje in de garage annex werkplaats annex trimsalon annex bierbrouwerij (ooit) schoongemaakt en proefgedraaid. Wat denk je? Weersverwachting 24 graden, duh, heb ik dat weer, ben ik klaar voor de winter krijg ik nog zomerse temperaturen voor m’n kiezen. Maar vandaag is het zover, het is langzaam koel genoeg om de zaak op te stoken naar een temperatuur waarin de gewrichten soepel blijven, ook omdat er nog wat kam, borstel, trek- en plukwerk verricht moet worden aan onze 2 harige monsters om ze klaar te stomen voor Zutphen komend weekend. We doen dan wel niet mee maar je moet toch een beetje netjes ten tonele verschijnen, nietwaar?
Bezoek aan Duvel brouwerij Moortgat
Vrolijk op tijd op weg richting Puurs voor een brouwerijbezoek, net voorbij de Belgische grens in Maasmechelen was er genoeg frisse lucht door de bus geblazen en zwengelde ik de raampjes omhoog, helaas volgde op mijn actie aan de linkerkant een luide ‘krak’ en verdween het portierraam onderin de deur. Omdat het toch wat te frisjes wordt om 250km met open raam over de snelweg te suizen, om het nog maar niet eens te hebben over het afsluiten van de bus tijdens het brouwerijbezoek, heb ik besloten de handdoek, of voor mijn part in dit geval het viltje, in de ring te gooien en rechtsomkeert te maken, huiswaarts.
De deur is inmiddels uit elkaar geschroefd en het raam weer uit de catacomben opgetakeld en voorlopig gefixeerd met een blokje hout (afgekeken bij een vorige reparatie) en zie daar, Brauns heeft als troost een toepasselijk drankje gevonden in zijn oneindige voorraad. Voor de collega’s: fijne rondleiding en avond bij Moortgat, proost! Ondergetekende neemt thuis een Duvel, waarschijnlijk neem ik ze alle vier, woehahahaha… proost!
De ziekte met de grote K
Vorige week namen we afscheid van Marian Houben (52 jaar), afgelopen zondag bereikte ons het bericht dat we ook Peter Dost (53 jaar) hebben verloren aan die verschrikkelijke ziekte.
Met Peter werkte ik in de afgelopen 28 jaar voor een aantal dezelfde werkgevers, Emery Worldwide, Friendship International, Muller Airfreight en het laatste bij FedEx Custom Critical. Afscheid van een collega en vriend, het doet pijn als het allemaal zo dichtbij komt, in ons laatste telefoongesprek zei hij nog tegen me: “verdomme Eric, ik ben 53 jaar en ik heb kanker, ik ga binnenkort dood.” Dat hakt erin, dat kan ik je vertellen. Peter is vandaag in Portugal waar hij woonde gecremeerd, zondag is er een herdenking in Geleen, daar zal nog menige traan gelaten worden.
Marian leerden we zo’n 12 jaar geleden kennen op het terras bij ‘de Bout’ toen ze onze Bèrke kwam knuffelen en vertelde dat ze ook 2 Newfies had. Door de jaren heen liepen we vaak samen met haar en Jack de wandelingen van de NNFC, daarna genietend van koffie en een hapje met onze honden. Maar we zagen ze ook regelmatig in de weekenden in Sittard waar we dan gezellig wat dronken. Marian heeft haar tweede gevecht tegen de ziekte dit keer verloren.
Rust zacht Marian en Peter, ik ben blij jullie gekend te hebben. Sterkte voor alle nabestaanden.
eb832 
Recente reacties