Sara

De plaatjes staat hier: https://www.facebook.com/media/set/?set=a.4137131443873&type=1&l=8ac3febbbf

 

Dagje vrij, maar dat begon al redelijk vroeg, al ver voor negenen werd er voorbereid, de honden uitgelaten en gevoerd, douchen, soigneren en even na 9 uur vertrok de zwarte Newfmobile noordwaarts met 2 poppetjes en 2 knuffels. Ruim voor de middag kwamen we aan op onze eerste stop, de Bloemenjungle in Ridderkerk, Gina had wat plantenpotten besteld bij Joeri en we shopten ook nog voor wat ander zomergoed voor in de onze potjes aan de muur en in de tuin. Maar eerst een kop koffie in het Bloemenjungle café, afgelopen vrijdag geopend voor het grote publiek en nu al een runner. De dames vertelden dat ze een druk weekend achter de rug hadden en zelf op een slappe maandag waren er toch nog enkele tientallen klanten een bakkie en een broodje komen doen. Goeie zet van de junglemensen! Ondertussen was Mo achter de schermen druk in de weer om een ruiker voor Gina in elkaar te draaien, dat had ik via Louise geregeld, en Karian kwam net op 2/3 van de tosti om de hoek om het aan Gina te presenteren. Mooi bossie hoor!! Maar ja, Gina houdt niet zo van verrassingen, vandaar die veelbetekenende blik op de foto, haha.

De jongens mochten ook even een rondje de benen strekken in het Oosterpark en moesten natuurlijk ten tonele verschijnen bij de medewerkers, vooral die klein gevlekte want dat is tenslotte een telg van de Bloemenjungle, hier liggen zijn roots, hier staat zijn stamboom zeg maar. Er werd druk geknuffeld en Joeri trok de bus nog even uit de rij om ons een plaatje te kunnen laten trekken met die kleine smurf tegen een mooie achtergrond.

Daarna was het tijd om onze bruine knuffel naar zijn geboortegrond te brengen, op naar de Blue Saloon in Zoetermeer om hem door Sonja wat te laten fatsoeneren, zijn oren en poten konden wel een ruk en plukbeurt gebruiken. Leike ziet er inmiddels weer piekfijn uit, net als Harieke die ineens ook op tafel klom en zoiets had van: knuffel mij ook maar. Dus die zwarte oren zijn ook onderhanden genomen, gelukkig is zwart gemakkelijk daar kan gewoon de schaar in, bij bruin mag dat niet. Na een gezellige middag bij Ton en Sonja, waar we ook nog kennis maakten met de oudste kleinzoon en waar Ramona met Casper ook nog even binnen wipte voor een verjaardagsknuffel en een presentje was het weer tijd om onze trouwe oliestoker weer aan te zwengelen voor de volgende bestemming: het strand van Scheveningen! Het veilingkistje van de veiling in Grubbenvorst dat Ton en Sonja prachtig hadden ‘ingericht’ kreeg een prominente plaats in de bus.

Scheveningen, lekker een stukje langs het strand gewandeld maar dat ging niet lang goed want er waren surfers in het water. Tja, dan weet je het wel, bruinemans gelijk helemaal door het lint, baasje, vrouwtje, kijk, daar liggen er in het water, ik ga ze maar gauw eruit halen. Nee Leike, dat hoeft niet, die zijn er zelf in gerend. Nee baasje, je snapt dat niet, ik moet ze gaan redden, die mogen niet in het water blijven, dan verzuipen ze. En midden in de discussie vertrok hij, Gina achter zich aan sleurend richting de branding. HUUUUU peerd…….te laat, Gina stond al tot over haar enkels in de Noordzee, eerst vloekend maar uiteindelijk krom van het lachen. En die kleine vleksmurf? Die vond het maar niks, schijthuis dat ie is, blaffen naar het water, ruiken aan de schuimkoppen die op het strand gegooid waren, hij snapte er niks van. Maar hij wilde wel direct met Leike mee, waarschijnlijk om dan aan de rand van het water weer luidkeels te gaan staan protesteren. Enfin, langs de waterkant wandelen was dus niet zo’n succes, Gina dacht er nog heel even over om Leike maar los te laten maar dan was het voor alle surfers gelijk einde verhaal geweest, uit het water, over het strand, over de boulevard tot achter de dijk, Leike zou ze wel even redden. Van het strand dus maar en op naar de haven om een visje te vangen. Bij de Dagvisser vonden we een plekje in de zon op het terras, we nemen een drankje, lieten een visje bereiden, smikkelden alles op en likten onze vingers, de chef was kwistig geweest met de knoflook, daar zullen we morgen ook nog wel plezier van hebben. Toen de zon in de zee begon te zakken hebben we de neus van onze zwarte vriend weer naar het zuidoosten gedraaid en rond 23.00 uur waren we weer thuis, moe maar voldaan, het was een fijne dag vandaag!

Advertentie