Drenthe 2014

En de plaatjes staan hier: https://www.facebook.com/media/set/?set=a.4049103203222.1073741831.1751246772&type=1&l=f93d316e24 

Hoi leesvriendjes en vriendinnetjes, we zijn er zonder veel poeha tussenuit gepiept, lekker een midweekje in Drenthe. Vanochtend vanaf het moment dat de eerste spulletjes werden klaar gezet werd onze Leike al peutnerveus en begon te drentelen tussen de deur en de poort, toen de poort open ging stond hij gelijk achter de bus, vergeet mij niet hè, jullie gaan toch niet zonder mij weg hè? En Harieke, klein Harieke, die vond het allang leuk en sprong links en rechts om Leike heen, wat ben je toch nerveus oudje, kom, we gaan spelen, wacht maar, ik bijt weer in je oren!

Nadat de bus tot aan de nok gevuld was vertrokken we rond de middag rustig richting Smilde, net onder Assen op loopafstand van het TT circuit, leuk hè. Na een ritje van een uurtje of 3 in sukkeldraf, zoals dat hoort in een kampeerauto, vakantie begint immers voor de deur, kwamen we om precies 16 uur aan in Smilde bij ons stulpje, gelegen aan het einde van een doodlopend paadje aan de rand van het bos. Het is een oud boerderijtje met een grote omheinde tuin waar de honden vrij in kunnen rondrennen. Gauw maar even wat plaatjes getrokken voordat we de inhoud van de bus weer her en der neerkwakten voor die traditionele ‘lived in look’ en het gezellig werd. Alie de beheerster die ons al stond op te wachten legde ons de ins en outs van het huisje en de omgeving uit en wenste ons veel plezier voordat ze over de horizon verdween, ons achterlatend in het grote donkere bos……….mwah, maar niet heus, hahaha, we zitten dan wel aan de rand van het bos, maar aan de andere kant is er weiland.

De inhoud van de koelkast in de bus werd verhuisd maar binnen en niet lang erna lag er een typisch vakantiediner in de pan, hamburger Hawaii met een gebakken eitje en gebakken aardappeltjes, yammie. Na het eten nog lekker een uurtje met de honden naar het bos geweest om daarna onze benen te strekken voor de open haard. We hebben hem nog maar even niet opgestookt, de laatste keer dat was zoiets deden moesten we de volgende ochtend alles tegen elkaar open zetten om de 33 graden naar buiten te begeleiden. Laat dat blokje hout dus nog maar even, haha. De rest van de avond brachten we heerlijk rustig door onder het genot van een drankje met onze knuffels aan onze voeten, uitgeteld na al dat rondrennen en wandelen. Truste allemaal, tot morgen.

En morgen kwam, heel langzaam! Natuurlijk is het hier op het platteland aan het einde van een doodlopend bospaadje héééél erg stil. Sjteiste op? Wie laat is ut? Waat zaeste? Brenn aaf, vöölste vruig. En zo werd dus uitgeslapen. Gina niet, die was al op tijd onder de wol gekropen, die ging de honden lekker uit laten. Er kwamen wat regenbuitjes langs, buiten was het droevig weer dus lekker op het gemak opgestaan, brunch genoten (zie foto’s) en na de middag op het gemak klaar gemaakt om te gaan wandelen. Nationaal park Dwingelderveld was ons doel, onze Hildegard riep luidkeels ‘nach rechts’, ‘nach links’ en ‘Scheisse, du bist wieder falsch gefahren’ om ons via allerhande hobbelige achterafweggetjes naar het park te loodsen. Daar aangekomen een leuke route uitgekozen die ons een uurtje of wat over weilanden, heide en door het bos liet trappelen, de jongens vonden het natuurlijk maar al te prachtig, lekker snuffelen, banjeren, op een paar plekjes ongezien eventjes los rennen maar hoofdzakelijk aan 8 meter lijn, meer dan voldoende. We hebben kans gezien om wat alleraardigste plaatjes te schieten, al zeg ik het maar weer zelf, ze zijn ook nog redelijk goed gelukt ook. Het was op de open plekken ijzig koud dus muts en handschoenen waren zeker geen overbodige luxe vandaag. Gelukkig waren we tot de tanden gewapend (of bewapend) met onze Under Armour cold gear, wij zijn echt niet meer voor één gat te vangen hoor, we zijn overal op voorbereid. Lekker moe in de benen en in de poten zijn we weer huiswaarts vertrokken, onderweg nog even een bliksembezoek gebracht aan de Jumbo voor wat versnaperingen. Het avondeten bestond vandaag uit overblijfselen van gisteren, er zat nog een hamburger in het pakje, er lag nog een doosje cevapcici, aardappeltje erbij met wat peterselie uit de tuin, koffie na met een lekkere digestief, natuurlijk van thuis meegenomen, Medovaca, het welbekende godenvocht uit Istrië. Daarna nog even de honden uitgelaten en nu hangen we lekker voor de buis, lekker rustig. Goed hè. Tot morgen allemaal, ik verwacht niet dat er vanavond nog iets interessants te melden gaat vallen. Biertje? Lekker, doe maar! Baileys rocks. Lekker, doe maar!

Woensdag, het midden van de week. Na wederom een lekker ontbijtje hebben we lekker in het ochtendzonnetje in de tuin gezeten, de boys ravotten heen en weer, wij erachteraan, zijn weer achter ons aan, rondje zitten, koffietje erbij, lekker. Rond het middaguur zijn we richting Kamp Westerbork vertrokken waar we een paar kilometer door het bos hebben gewandeld voordat we bij het kamp kwamen. 102000 Joden zijn tijdens de oorlog van hier afgevoerd naar de vernietigingskampen. Het maakt best wel een diepe indruk op je als je daar zo staat. Het monument, het laatste stukje spoorlijn waar de wagons volgepropt werden is bewaard gebleven. Na een heerlijke tweede boswandeling zijn we weer naar ons huisje aan het bos teruggekeerd waar de jongens zich opkrulden voor een diepe late middagslaap. Baasje en vrouwtje zijn richting Assen vertrokken, daar een uurtje door het centrum gewandeld, de marktkramen werden net afgebroken, woensdag marktdag in Assen, hè, jammer nou, maar ach, we gaan normaal ook nooit naar de markt dus waarom zouden we nu wel zijn gegaan dan? En toen werd er ineens op ons geroepen…………hoehoe……Gina……Eric………..het is tijd om aan tafel te gaan!! Op naar steakhouse de Piri Piri waar we een heerlijk maaltje kregen voorgezet, een lekker sappige bief voor Gina en voor de schrijver een sateetje van de haas, compleet met seroending, apart, de kok of de menusamensteller zal wel Indisch bloed hebben. Na alles weggespoeld te hebben met, natuurlijk, een biertje, waren we klaar om de avond rustig door te brengen. Op weg naar huis reden we langs het TT circuit en hier stonden de poorten wagenwijd open, hop naar binnen dus, rondje gereden, overal gesnuffeld, wat plaatjes geschoten en weer vertrokken. Er wordt al druk getraind voor de WK superbike over een paar weken, er zijn al verschillende teams aanwezig. We horen ze overdag ook over het circuit raggen met hun viertakten. Voor het donker nog even een rondje met de jongens langs de bosrand gelopen en daarna voor de buis gekropen voor een setje criminal minds. En zo kwam er weer een heerlijke vakantiedag ten einde. Truste wereld, tot morgen.

Donderdag, wat gaan we vandaag allemaal doen? Eerst maar eens ontbijten en een lekkere bak koffie erbij. De bus heeft weer aangetoond dat veel plaats best wel nuttig is, ook onze dolce gusto is gewoon mee op vakantie, net als een hoop andere dingen die je bij een ‘travel light’ scenario allemaal niet mee kunt sjouwen.

Op naar het Drentse Wold voor een lekkere……ja…..ja……jazeker….bos- en heidewandeling, het was perfect weer voor de jongens, niet te warm en ze vonden het natuurlijk weer prachtig om te kunnen ravotten en allerlei luchtjes op te snuiven. Later in de middag hebben we de hondjes weer in de 2000 vierkante meter tuin geparkeerd waar ze samen weer net 2 vierkante meter in beslag namen om een rondje te slapen. Wij zijn nog even wat boodschapjes gaan doen en rond etenstijd hebben we ons in gekwartierd bij de visboer in de stad om daar wat kipnuggets weg te werken. Hahaha, natuurlijk niet, lekker verse vis hebben we gehad, voor je neus vers gebakken. Een hele bak kibbeling met knoflofsaus en frietjes erbij, smaakte prima. Daarna nog een rondje bos gedaan met de boys en nu zitten we lekker aan een verse bak koffie met een digestiefje. De avond verbrengen we weer lekker rustig met z’n vieren voor de buis, misschien kunnen we nog een potje ganzenborden of monopolyen, zal wel niet, hahaha. Dag allemaal, tot morgen!

Het is alweer vrijdag, een goede vrijdag nog wel. Tijd om alles weer in ons busje te verstouwen en de neus richting zuiden te draaien, Limburg here we come, let the weekend begin! Lekker hè, nóg drie dagen vakantie, joepie! Na een laatste wandeling langs de bosrand en in het bos was het tijd om de sleutel in te leveren. Het huisje werd weer ontdaan van onze eigendommen en rond de middag zijn we op pad gegaan. Tegen de verwachting in was het eigenlijk (op onze route) redelijk rustig, nergens file gehad, nergens vertraging of opstoppingen, da’s wel zo lekker als je 2 haarballen bij je hebt. Het weer speelde ons perfect in de kaart, het was een graadje of 10-12 gedurende de reis, net warm genoeg. In Nijmegen zijn we nog even bij Toko Rinus gestopt voor was versnaperingen en een paar boodschapjes, rara wat schaft de pot in het weekend? Zeker, iets lekkers, en zeker niet Hollands, hahaha. Ergens in de namiddag waren we ineens weer thuis waar we de hele exercitie in omgekeerde volgorde nog eens deden. De jongens zijn lekker in slaap gevallen na een weekje bos en hei trappen. Uitpakken die handel en thuis maar weer inruimen. Hapje eten en zo komt er een einde aan wéér een vakantie, een korte maar wel lekkere. En dit huisje staat geprogrammeerd, daar gaan we zeker nog eens naar terug. Onze Marco Polo heeft zich ook weer kranig geweerd, volgestouwd met 2 poppetjes, 2 hondjes en een lading bagage gaf hij geen krimp en bracht ons met een gemiddeld verbruik van 1:13 heen en weer door het land. Niet slecht voor een bus van dik 2.5 ton met een 3 liter 6 cylinder achter de koplampen!

Vanavond doen we de traditionele weekbespreking, morgenvroeg hondenschool en dan is de kalender leeg, zondag en maandag lekker rustig thuis nog wat kleine items van de lijst schrappen. Bandenwissel, winterwielen poetsen, honden wassen, onkruid verdelgen, busje wassen, koken, bakken, wandelen, fiets poetsen, wateraanvoer naar de nieuwe koelkast aansluiten (eindelijk), vogelhuisjes verven, we hebben nog meer dan voldoende te doen. Komt wel goed. Tot het volgende reisje, volgende maand trekken we er weer op uit.

Advertentie