Freistaat Bayern 2012

Kort door de bocht: we zijn weer op pad. Het is maar een korte vakantie maar ik ga toch proberen er een heel verhaal van te maken, als goedmakertje voor alle leesvriendjes en vriendinnetjes zeg maar omdat het maar een korte vakantie is, normaal zijn we de hele maand september op pad in den vreemde. Voor onze gemoedsrust hebben we besloten om onze hondjes ook een vakantie te gunnen dit jaar, gezellig samen met ons. Dat eindigt er meestal mee dat ze allebei volledig peutnerveus op het vakantieadres rond blijven neuzelen en nergens rust vinden tot we weer naar huis gaan. Ugh, maar goed, we proberen het nog maar een keertje. Eigenlijk moeten we dringend naar Kroatië want de clandestien gestookte drank is op. Ik hoop dat ‘papa miel’ nog leeft als we er volgende keer komen, hij maakt tot nu toe de aller aller allerlekkerste Medovaça. Maar dat moet dus nog even wachten, dat is geen bestemming voor onze haarballen, too much hot.          Het begon allemaal op vrijdag, alles bij elkaar beginnen te rapen om met de honden op pad te gaan, riemen, tuigen, drijvers, kennels, handdoeken, kammen, borstels, waterblazer, verlengkabels, grondpennen, lange lijnen, duikpakken en wat dies meer zij, we hebben geen kinderen maar af en toe lijkt het me makkelijker om met kinderen op pad te gaan. Je kunt ze laten meehelpen en ze nemen niet zoveel plaats in. Nu zitten we met 2 kennels in de bus plus alle meuk die we moeten meezeulen. En dan komen daar nog onze eigen spullen bij, plus proviand, we hebben veel plek maar de bus zit tot het dak vol met troep. Ah, over proviand gesproken, we trokken nog even een spurt naar de lokale supermercado’s, bij de Colruyt was het al heel gezellig, je straft ons echt niet met ‘degustaties’, ze trekken van alles wat uit de rek en maken het open om de mensen te laten proeven, werkt perfect, we hoefden geen lunch meer. Corn flakes, een koekje, een zak chips, wat hamrolletjes, nog verschillende soorten ‘boterhamvlees’ en net toen we kwamen aanslenteren schoof iemand een hele bak met warme spare ribs door de klapdeuren op een tafeltje. We vonden een beetje genant om gelijk aan te vallen…………..hahaha, wat zeg ik daar? Ik ben altijd een beetje voorzichtig met ribbetjes hier in Europa, ze willen wel eens verrekte taai zijn, maar deze waren best acceptabel, we hebben een aantal van die dingen lekker op staan eten midden in de supermarkt, waarna we nog een rondje door de koeling zijn gelopen, lekker zoete druifjes, meloen, notemix, een lepeltje yoghurt, een stukje rambol op toast en wat gerookte vis. Buikje rond en met de boodschappen in de kar zijn we weer vertrokken.

Advertentie