EHBO les……….met patienten……….

Ja hoor, het was weer eens zover, donderdag de laatste (praktijk)les EHBO in Hasselt, we mochten zelf patienten meenemen dus Bèrke was zoals gebruikelijk weer eens het spreekwoordelijke haasje. Of Jan met de korte achternaam voor mijn part. Er werd druk geoefend met gaasjes, watten, verband en zwachtelmateriaal. Onder leiding van lerares Lara mochten we zelf verschillende kunstgrepen toepassen. hoe een beschadigde poot te verbinden of te spalken, een gewond oor te verzorgen en in te zwachtelen en een gewonde staart verzorgen en in te pakken. Bijzonder leerzaam, al blijf ik erop hameren dat je alleen maar kunt hopen dat je het nooit nodig zult hebben. Het is bovendien een heel ander verhaal of je een hond hebt die niet gewond is die je moet verzorgen of een hond die daadwerkelijk gewond is. Dan blijft er in veel gevallen niks anders over dan zoz goed en zo kwaad mogelijk provisorische verzorging te verlenen en als een bliksemschicht de dierenarts op te zoeken, de gewone sterveling zoals jij en ik hebben met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid niet altijd een verdovingsspuit op zak. Of een hele operatieset, bv. als je een slangenbeet moet verzorgen. Ik probeer het wel, heb inmiddels een vrij uitgebreide dieren EHBO kist in de auto maar ja, wat doe je als je een ettelelijke kilometers van je auto bent op een wandeling op de hei of in het bos? Juist, hopen dat je het nooit nodig hebt.

In elk geval: hondjes van verschillende maten waren de dupe van onze studentenpraktijken, Bèreboef laat het gelukkig allemaal lijdzaam over zich heen komen en zet natuurlijk ook zoals wij inmiddels gewend zijn altijd zijn meest zielige gezicht op. Arme knuffel, maar ik heb het ruimschoots goedgemaakt met een paar lekkere koeken en een kluif.

Natuurlijk zijn de nodige plaatjes getrokken, klik op de foto:

Advertentie

Nestkeuring 15 november

Hoi trouwe lezers, afgelopen weekend was het dan zover: de nestkeuring. Afspraak in de Hanzehal in Zutphen op zondagochtend om 09.00 uur. In onze onnavolgbare drang om op tijd te komen heeft Gina er maar een lang weekendje van gebakken, we hebben een huisje op de prairie geboekt op de Veluwe, prachtig in deze tijd van het jaar. Eigenlijk zouden we van vrijdag tot maandag blijven maar ja, vrijdagavond nog naar school dus zaterdagochtend op tijd opgebroken, het busje volgestouwd rondom de kennels van de jongens en we waren vertrokken. Bij aankomst aan ons huisje bleek het een heel verstandig plan geweest om de rubberlaarzen in te pakken, toen we uit de auto stapten zakten we gelijk met onze schoenzolen weg in de modder. Lekker, vooral als je hond er picobello moet uitzien de volgende ochtend. Geen paniek, het zal wel lukken. Na een enerverende wandeling door het bos was er dus duidelijk niet veel meer over van het werk in de voorafgaande week, de jongens zaten allebei onder een dikke laag modder en slijk uit het bos. Wij ook. Geen nood, de waterblazer werd uitgepakt en na een dik half uur blazen was het ergste ervan af. Leike opgetakeld en op de salontafel gelegd en met kam en borstel onder handen genomen, weliswaar in etappes want zo’n jong hondje hou je niet een uur of langer stil. Tegen de tijd dat we gingen slapen zag het er alleszins weer redelijk uit. Bèrke, tsja, daar was geen eer aan te behalen, daar zat niet veel wit meer aan, het zag er voornamelijk bruin uit. Maar ja, die hoefde ook niet strak in het pak te zitten.

Zondagochtend al vroeg uit de veren, nou ja, van onze keiharde smalle matras afrollen dan, in het donker de honden uitgelaten en klein bruintje klaargestoomd voor de keuring. Om kwart over acht al in de auto onderweg, om negen uur afgesproken met Sonja zodat zijn nog even de puntjes op de i kon zetten voor wat betreft het ‘groomen’ van Leike. En je laat ze een minuut of 5 alleen en die hele dot puppyhaar op zijn hoofd en oren waren verleden tijd. Weg charmant ‘sjpoezekxf6pke’, hij zag er ineens een stuk volwassener uit, nu moet de rest van zijn inborst nog meegroeien en volwassen worden. Enfin, om 10.00 uur de hele groep in de ring verzamelen, pa, ma en 9 koters, 2 waren helaas verhinderd. De keurmeester was over het de hele groep bijzonder tevreden, dit bleek ook uit de vooral positieve beoordelingen, joepie !! Op Leike zijn brief staat zelfs dat als hij zo blijft doorgroeien hij het best wel eens ‘ver zou kunnen schoppen’. Jaja, we weten alleen niet of hij er wel zo’n zin in zal hebben, en veel belangrijker: of wij er zin in zullen hebben. Lange drukke dagen, wel gezellig natuurlijk maar iedereen houdt toch angstvallig iedereen in de gaten in verband met concurrentie, de mensen gunnen elkaar soms het licht in de ogen niet. Als Leike zich goed ontwikkelt zullen wij hem zijn showkansen zeker niet ontnemen maar hij op de eerste plaats hond kunnen blijven. En dat waren ze in de namiddag dan ook volop. Na Zutphen weer verlaten te hebben en onze weg terug gezocht te hebben naar Garderen was het tijd om het bos in te gaan, lekker ravotten. Nou, Bèrke vindt dat altijd wel oké en Leike was ook heel blij om gewoon lekker gek te kunnen doen. Na een wandel- en fotosessie met verschillende stops waren we kort voor zonsondergang weer terug in ons huisje en konden we de schade weer eens opnemen. 2 poppetjes, lekker modderig en 2 woefkes, heerlijk van boven tot onder modderig. Vooral ons vlekje, hij was van wit/zwart eigenlijk een beetje veranderd in bruin/zwart. Dus maar weer de waterblazer erover heen, dit keer had het niet zoveel effect als de dag ervoor, het was gewoon too much. En dan komt onze aloude lijfspreuk weer in het vizier: SJIETEGAAL!! De avond stond in het teken van een goed gevuld bord met saté van de haas, een paar halve liters om het vochtgehalte weer op peil te brengen en een lekkere capu om het af te ronden. De jongens hebben de hele avond lekker liggen snurken, volledig voldaan van een enerverend dagje. Nog een lekkere avondwandeling gemaakt en het was alweer tijd om te gaan slapen.

Maandagochtend wederom met een gebroken rug van het matrasje, ze hadden ons net zo goed een tatami matje kunnen geven, op tijd rechtop, ontbijtje en het was weer inpakken geblazen. Het busje weer netjes helemaal volgestouwd tot aan het dak, de jongens lekker hun plekje links en rechts in de kennel laten opzoeken en de route richting zuiden weer opgezocht. Bij thuiskomst direct ons vlekje maar weer in originele staat teruggebracht met een lekkere warme douche met shampoo, hij ziet er inmiddels alweer uit als nieuw. Nog even met de kam en borstel bewerken want donderdag mag hij weer mee naar school om patiënt te spelen, dan is het oefenen met zwachtels en spalken, ja, is goed, ik neem de camera mee om het te bewijzen.

Bijna vergeten, op zaterdag 7 november was de laatste wandeling van dit jaar georganiseerd door het wandelcomité van onze hondenschool, lekker in de omgeving van Maaseik wandelen, traditioneel een stop met koffie, koek en bier en na de 2^e helft bij aankomst in onze kantine een lekker warme snack. Pé, Gerd, Arno, Bèr, bedankt, het was weer goed geregeld allemaal. de plaatjes van de wandeling staan hier

Oktober ging voorbij

 

De weken kabbelen gestaag voorbij, we beginnen ons langzaam te verheugen op een welverdiende vakantie in januari, eindelijk weer eens een paar dagen op pad, denk dat het tegen die tijd wel nodig is om er even tussenuit te piepen om de batterijen op te laden. We verheugen ons al om onze noise cancelling headsets te kunnen gaan gebruiken. Maar eerst staan er nog een hoop dingen op de lijst. Klein bruin Leike heeft inmiddels de puppycursus zoxe2x80x99n beetje cum laude afgesloten, 97 van de 100 haalbare punten is toch zeker niet slecht of wel soms? Harieke zelf is alweer in de schoolbanken gekropen voor een cursus ehbo voor honden en katten, dit keer ook met een aantal praktijkoefeningen, dus Bxc3xa8rke gaat regelmatig mee naar Hasselt om patient te spelen. Diverse onderzoeken hebben we al nagebootst, over een week of wat gaan we in de weer met het aanleggen van verbanden en spalken. Wel leerzaam dat moet ik toegeven. Je hoopt het natuurlijk nooit nodig te hebben maar het is wel gemakkelijk als je weet wat je moet doen als de nood aan de man is. Verder is er ook nog de cursus positief hondengedrag onder de bezielende leiding van hondentherapeute Inge Pauwels van de Toscanzahoeve, ook bijzonder interessant en de lessen zijn lekker gevuld met gezonde discussie.

Ook zijn we langzaam aan het voorbereiden voor de nestkeuring over enkele weken, zal een drukke boel worden daar in Zuthpen. En in het kader van de schoonhouden van de vachten hebben we de jongens vandaag maar weer eens getrakteerd op een onderdompeling in het overheerlijke Maaswater op een van onze favoriete zwemstekken. Net na de middag kwam er een bleek zonnetje tevoorschijn, net dat kleine zetje dat we nodig hadden, de jongens de bus in gejaagd en snel xe2x80x98naar het Belsjxe2x80x99 gereden naar de plas. Bxc3xa8rke vond het natuurlijk zoals altijd weer fantastisch en Leike, ach, klein Leike, die hobbelt maar in de rondte, gaat de drijver halen en laat hem dan niet meer los maar blijft ermee rondhobbelen, water in water uit. Ach, hij is natgeweest, heeft rondgesparteld en de grootste lol gehad, daxe2x80x99s toch wat telt niewaar? Bij thuiskomst lekker de waterblazer erop en ze zijn allebei weer lekker fluffy, voor de keuring gooien we er nog een dot shampoo en warm water tegenaan, dan zijn het helemaal pluizebolletjes. En net toen we klaar waren kwam de regen uit het zuidwesten binnendruppelen, net op tijd met alles dus.