www – waterwerkweekend

De weken kabbelen rustig voort, onze Leike groeit gestaag en alles gaat prima, de jongens gedragen zich eigenlijk best wel goed, saai hxc3xa8? En je kent het verhaal, elke keer als je ze in de een of andere mooie pose betrapt dan is de camera niet in de buurt. Maar afgelopen weekend was het prijs, Leikexe2x80x99s ouders en een paar van zijn broers en zussen waren present op de demodagen waterwerk bij Jetty v/d Hulst in Nederweert, een jaarlijks terugkerende open dag met allerhande leuke dingen op het gebied van honden zoals demoxe2x80x99s honden trimmen en natuurlijk zoals ik al zei waterwerk, verzorgd door de gehele staf en vrijwilligers van kennel/trimsalon Pearl of the Sweet Lake/The Blue Saloon. Dus op zaterdagmiddag trokken wij met Leike onder onze arm naar Nederweert waar het een gezellig weerzien was met zijn broertjes en zusjes, zijn moeder Ivy en de kennismaking met zijn vader Emiel, zijn maatje Ed en zijn baasjes Mirjam en Andrxc3xa9 en nog een hele boel andere mensen waarvan ik de namen door elkaar heb gehaald. Na Leike een kwartiertje of zo bij de rest van de puppies gezet te hebben moest hij er toch maar uitgehaald worden, het was een kabaal van jewelste, wat een gifkikker is het, hij heeft er een derde neusgat bij gekregen van een van de anderen, zelf schuld, groeit wel weer dicht. We werden uitgenodigd om de volgende dag weer langs te komen en toch vooral ook onze Bxc3xa8rke mee te nemen, dan kon hij kennis maken met waterwerk. Tja, Bxc3xa8rke heeft dan wel nooit meegedaan aan waterwerk maar water daar is ie dol op en de dummy/drijver gaan ophalen kan hij als de beste. Dus het was op de zondag een prettige verrassing voor de mensen dat hij zonder lang na te denken in de plomp sprong om de drijver te gaan halen. Dat er dit keer een hele boot met bemanning aan de drijver vast hing maakte hem niet uit, als we hem gelaten hadden dan had hij de boot met inzittenden en al uit het water getrokken. Ook de drenkeling ophalen ging zonder problemen, deze hing ook aan een drijver dus dan zit het wel snor. Alleen het kindje dat te water was geraakt daar zwom hij wel naartoe, keek er eens naar maar toen hij geen drijver zag vertrok hij weer richting kant. Gelukkig was het kindje een pop. Een wijze les dus: als je van plan bent om je door Bxc3xa8rke te laten redden als je in het water ligt zorg er dan vooral voor dat je een drijver bij je hebt, anders laat hij je gewoon verzuipen. Ik zeg met klem xe2x80x98drijverxe2x80x99 als ik dummy zeg dan wordt er weer gelijk met vingers gewezenxe2x80xa6xe2x80xa6xe2x80xa6.en veel vingers zullen dan wel naar mij wijzen, hahaha. In elk geval heeft onze Bxc3xa8reboef zich van zijn goede kant laten zien en de opdrachten netjes uitgevoerd. Ok, op dat verdronken kind na dan. Gaan we nog op oefenen. We hoorden in Nederweert trouwens ook dat een Duitse groep waterwerkers bijna elke week in Roermond aan het trainen is, gaan we volgende keer eens een kijkje nemen. Al met al was het weer eens een heerlijk relaí weekend, lekker is dat toch, moeten we vaker doenxe2x80xa6xe2x80xa6xe2x80xa6xe2x80xa6xe2x80xa6xe2x80xa6xe2x80xa6..zeggen we zo vaak.

Plaatjes van het weekend vindt je hier !!

Advertentie

Week 1 zit erop

Het zit erop, Leikexe2x80x99s 1^e week zit erop. En wat denk je? Zoals ze dat aan de andere kant van de Maas zo mooi zeggen: hij is wreed content. Vanaf de 1^e dag voelt hij zich helemaal thuis, heeft Bxc3xa8rke geaccepteerd en Bxc3xa8rke hem ook, dat was voor ons ook heel belangrijk. Nou, je ziet het aan het plaatje, ze hebben elkaar gevonden. Mede natuurlijk door het voorwerk dat Tjeuke heeft gedaan.

Veel nieuwe plaatjes zijn er trouwens niet, de jongens zijn al helemaal aan een nieuwe dagelijkse routine gewend, er wordt gespeeld, geslapen, gegeten, gewandeld, noem maar op, en alles met mate. Er gebeurt eigenlijk niet zo heel veel, en elke keer als je een geweldige foto kunt trekken dan heb je geen camera in de buurt, zul je altijd zien.

Zaterdag 11 juli stond in het teken van de jaarlijkse feestdag van onze hondenschool, xe2x80x99s middags de clubkampioenschappen, daarna de bbq en dan gaat het door tot de laatste gast omvalt. Volgens onofficixc3xable bronnen was het ook dit jaar als vanouds een succes, aan het late tijdstip van naar huis gaan heeft iedereen heeft het weer prima naar zijn/haar zin gehad, er is lekker gegeten en er is een flinke portie drank in alle varixc3xabteiten vertapt. De chefkok en zijn assistente, Bxc3xa8r (grote Bxc3xa8r, de peetvader van Bxc3xa8rke) en Fabixc3xabnne, hebben ook dit jaar weer geweldig hun best gedaan, petje af hoor. Natuurlijk horen er bij zoxe2x80x99n gezellige dag ook plaatjes, awel, die staan hier!!!, alle 500+ die er getrokken zijn. Het is even werk om ze te publiceren maar met een bacootje erbij lukt het altijd prima. Uh, als er dubbele tussen staan of er wat ontbreekt……..blame it on Ronny………. Laat maar weten, dan pas ik het (misschien) aan……………….

Maandagavond was het tijd voor Leikexe2x80x99s eerste bezoek aan dokter Geert. Geert keek xe2x80x98ietwatxe2x80x99 raar uit zijn ogen, hmmm, die is wel erg klein gebleven, of waren jullie vorige maand pas hier? Na wat uitleg keek hij alweer iets minder moeilijk, hij begon een beetje aan zichzelf te twijfelen geloof ik. Alles was dik in orde, hart, longen, oren,ogen, voor- en achterkant, boven- en onderkant, zijkanten, vacht, noem maar op, hij is nxc3xb3g net niet binnenstebuiten gekeerd. En de inenting zit er ook weer in, hij kan er weer een paar weken tegen.

Vanavond door de volgende ballotagecommissie, op naar Clara om te kijken hoe het daar allemaal in elkaar steekt, het wordt tenslotte en regelmatig bezoek- en vakantieadres, net als voor Bxc3xa8rke, maar ja, die is er al jaren thuis. Fotoxe2x80x99s, tsja, wat zal ik zeggen, slordig slordig slordig, camera vergeten, bij dokter Geert en ook bij Clara. Maar we moeten toch nog terug, dus dat komt tzt wel in orde.

Leonidas Pearl of the Sweet Lake

Geboren op 9 mei 2009 uit een zwarte mamma en een bruine pappa, ik heb een wit vlekje op mijn borst, mijn broertjes en zusjes zijn een mix van bruin en zwart. Klik hier voor de link naar de kennel waar ik geboren ben, klik op de onderstaande foto voor nog meer plaatjes.

Terug na een lange periode van afwezigheid

Hallo allemaal, daar zijn we dan weer eindelijk, het heeft een hele poos geduurd maar de inspiratie stond op een laag pitje en tijd was er eigenlijk ook niet voor, mei was natuurlijk een bijzonder droevige maand en juni zat en zit tjokvol met afspraken en planningen, ben blij als het juli is. Allereerst willen we iedereen die in de afgelopen periode zo met ons meegeleefd en ons gesteund hebben nog eens hartelijk bedanken. We hebben het hele verhaal een plaatsje weten te geven en Tjeuke ook.

Neemt niet weg dat we in de tussentijd best wel weer wat materiaal verzameld hebben om weer eens uitgebreid te gaan zitten posten.

Natuurlijk was daar in mei het afscheid van onze Tjeuke, de puppy waar we zo lang op gewacht en naar uitgekeken hebben, hij was ons niet gegund. Een klap voor je smoel, niet alleen voor ons maar ook voor Koos & Jetty als fokker en Jan & Lenie, de xe2x80x98oudersxe2x80x99 van de dekreu. De dagen na het afscheid van Tjeu zijn we in een diep gat gevallen, hij was er ineens niet meer om voor te zorgen. In eerste instantie hadden we besloten om voorlopig maar niet meer aan puppies te denken, maar de leegte was zo enorm, ook vanwege het feit dat we natuurlijk nog eens extra intensief met Tjeuke bezig zijn geweest toen hij ziek was, dat het besluit al snel vast stond: er moet een puppy komen. Koos en Jetty hebben ons natuurlijk weer direct op hun lijst gezet voor een volgend nest, maar ja, dat is pas over een jaar of 2-3. Maar laat het nu toch net zo zijn dat Ton en Sonja Spruijt van kennel Pearl of the Sweet Lake een nestje hadden gekregen van 11 puppies. We stonden net op het punt om de boel een paar dagen de boel te laten en de frisse wind van de Schotse Hooglanden te gaan opsnuiven en hebben dus een afspraak gemaakt om bij terugkomst eens langs te wippen voor een babbel. Schotland was natuurlijk een vakantie met een (rouw)randje maar het was goed om even weg te zijn en uit te waaien. We hadden ook nog eens geluk met het weer, elke avond op het nieuws zag je ten noorden en ten zuiden van ons wolken en regen, wij hebben het al die tijd droog weten te houden, nou ja, op een enkel buitje na dan, maar dat is te verwaarlozen. Plaatjes en xe2x80x98sjaele kalxe2x80x99 staan hier. Op 23 mei vielen we xe2x80x99s ochtends om 10 uur in IJmuiden van de boot om de weg te gaan zoeken naar Zoetermeer om kennis te maken met de fokker en hun nestje piepkleine Newfies. Dat gold natuurlijk ook voor Ton, Sonja en Ramona, die wilden ook wel weten wat ze voor een vlees in de kuip hadden en of wij wel Newfy materiaal waren. Na de begroeting door hun 6 Newfies, het gezin en de puppies en na een uurtje of wat keuvelen met een lekker bakkie leut waren we eruit: wij wilden graag een puppy uit dit nest en zij vonden dat wij geschikt waren. Ja, wisten zij veel of wij er xc3xbcberhaupt verstand van hadden, je kunt zoxe2x80x99n mensen alleen maar bewonderen omdat ze het beste voor hun puppies willen. Na het bezoek aan Zoetermeer zijn we gelijk naar Hoek gereden om ook nog even bij Koos & Jetty een bakkie te halen, zij waren bang dat het misschien confronterend kon zijn om Tjeukexe2x80x99s zus te zien maar het viel reuze mee, het was een gezellig uurtje met Jetty, de 2 oudere dames, de jonge dame en de Fransoos, hahaha, ik noem hem maar zo zullen we maar zeggen. Eigenlijk hadden ze hem Koos moeten noemen, dan was het Koos de Fransoos geweest, maar ja, dat kan natuurlijk niet, dat zou toch voor een spreekwoordelijke Babylonische spraakverwarring leiden denk je niet? Koos, ga in je mandxe2x80xa6xe2x80xa6xe2x80xa6xe2x80xa6xe2x80xa6xe2x80xa6welke Koos? Gaat Koos dan ineens naar bed of gaat de Fransoos daadwerkelijk in zijn mand? Maar goed, ik ben weer af aan het dwalen. En na ons bezoekje aan Hoek liep het al tegen het einde van de middag en we moesten ons vlekje Bxc3xa8rke ook nog gaan ophalen. Tijd dus om de kleine grijze donderbus grote stappen te laten maken en na een uur en 35 minuten waren we thuis, de naald is een groot gedeelte van de spurt de 180km/u voorbij geschoten. Lekker om met zoxe2x80x99n klein autootje de rest van de wereld het nakijken te geven, we zijn nog altijd blij dat we niet voor een zielig naaimachinemotortje hebben gekozen maar de potente geblazen 20 klepper van VW.

Enfin, inmiddels zijn we kind aan huis in Zoetermeer, elke week gaan wij op inspectietocht om ze te tellen en om te kijken of ze ook wel groeienxe2x80xa6xe2x80xa6xe2x80xa6xe2x80xa6xe2x80xa6..yep, zekers te weten!! Wat een heerlijke knuffels zijn het toch. En sinds vandaag zijn de keuzes definitief vastgelegd, onze Leike is die met het zwarte bandje! Verrek, het verhaal van de naam kennen jullie ook nog niet. Jullie weten dat wij voor onze honden Limburgse namen gebruiken, we hebben een Bxc3xa8r (van Lambert), we hadden een Tjeu (van Matthieu) en nu krijgen we een Lei. Het was ook eigenlijk een inkopper, de namen die nog vrij waren luidden Lancelot (hmm, leuk, ridder van de ronde tafel, kunnen we niks mee), Legolas (hmm, niet leuk, kunnen we ook niks mee) en Leonidas, naar de fameuze bonbons, tja, dat was natuurlijk al gauw duidelijk, Leo=Lei in het Limburgs dus de keuze was bij het horen van de namen al snel gemaakt. Nog een paar weken volhouden en dan komt ook Leike naar Limburg toe, we zouden het geweldig vinden om hem op 4 juli te kunnen halen, dat is net de datum dat 7 jaar geleden Bxc3xa8rke bij ons is komen wonen. Maar ja, we zijn afhankelijk van anderen en moeten ons gewoon aanpassen, ook geen probleem. Zoals ergens op een plaatje te zien is komt onze klein bruine drentelaar uit een lijn van werkhonden die een groot gedeelte van hun leven in en om het water verbrengen, dat belooft wat voor de toekomst.

In de korte tijd dat Tjeuke bij ons was heeft hij toch nog de kans gekregen om als fotomodel te mogen aantreden, Fenna van Frank & Kim wilde graag met hem op de foto voor de uitnodiging voor haar communiefeest. Zo gezegd zo gedaan, op een koude zondagochtend een paar plaatjes geschoten, zien ze er niet schattig uit zo met zijn tweetjes?

Ook in mei bracht ik samen met mijn medestudenten in het kader van een schoolreisje een bezoek aan de beroemde Eberhard Trumler Station Wolfswinkel, een onderzoeksinstituut voor hondengedrag, diep verscholen gelegen in de Westerwald in Duitsland. Ja, je leest het goed, medestudenten en schoolreisje, je vraagt je natuurlijk af wat dat nu weer allemaal is. Nou, gewoon, in de 2^e helft van de 40, vroeger niet met een stok naar school te slaan en nu al 2 jaar helemaal vrijwillig een opleiding aan het volgen tot zelfstandig hondeninstructeur, een behoorlijk pittige opleiding waar in 2007 29 mensen aan begonnen en waarvan er maar 12 zijn overgebleven. Nog een weekje of wat doorbijten, dan is ons laatste examen en zullen we weten of we het gehaald hebben. Eberhard Trumler was een pionier en autoriteit op het gebied van gedrag bij honden, het onderzoekscentrum wordt nog steeds geleid door zijn vrouw. De honden die men daar houdt worden eigenlijk bijna volledig zelfstandig gelaten om zo natuurlijk gedrag in roedels te kunnen observeren. Het was dan ook een bijzonder interessante dag. Plaatjes van de jakhalzen, de dingoxe2x80x99s, de Turkse honden en de wasbeerhonden staan hier.

Inmiddels zijn we alweer aantal weken verder en ik kan trots melden dat iedereen in onze groep zijn examen met ruim voldoende punten heeft doorstaan, chapeau! Ook natuurlijk door de hulp en ondersteuning van het bestuur, de instructeurs en leden van mijn stageschool MTV Neeroeteren.

Juni was een ontzettend drukke maand met een overvolle kalender, gelukkig ook veel hondenplezier in de vorm van wandelingen en zwempartijen, lekkerrrrrrrrrrrrrrrrrrrr. We hebben zelfs nog kans gezien om een dagje naar zee te ontsnappen, heerlijk relaxend hoor.

Leonidas Pearl of the Sweet Lake

Geboren op 9 mei 2009 uit een zwarte mamma en een bruine pappa, ik heb een wit vlekje op mijn borst, mijn broertjes en zusjes zijn een mix van bruin en zwart. Klik hier voor de link naar de kennel waar ik geboren ben, klik op de onderstaande foto voor nog meer plaatjes.

Terug na een lange periode van afwezigheid

Hallo allemaal, daar zijn we dan weer eindelijk, het heeft een hele poos geduurd maar de inspiratie stond op een laag pitje en tijd was er eigenlijk ook niet voor, mei was natuurlijk een bijzonder droevige maand en juni zat en zit tjokvol met afspraken en planningen, ben blij als het juli is. Allereerst willen we iedereen die in de afgelopen periode zo met ons meegeleefd en ons gesteund hebben nog eens hartelijk bedanken. We hebben het hele verhaal een plaatsje weten te geven en Tjeuke ook.

Neemt niet weg dat we in de tussentijd best wel weer wat materiaal verzameld hebben om weer eens uitgebreid te gaan zitten posten.

Natuurlijk was daar in mei het afscheid van onze Tjeuke, de puppy waar we zo lang op gewacht en naar uitgekeken hebben, hij was ons niet gegund. Een klap voor je smoel, niet alleen voor ons maar ook voor Koos & Jetty als fokker en Jan & Lenie, de ‘ouders’ van de dekreu. De dagen na het afscheid van Tjeu zijn we in een diep gat gevallen, hij was er ineens niet meer om voor te zorgen. In eerste instantie hadden we besloten om voorlopig maar niet meer aan puppies te denken, maar de leegte was zo enorm, ook vanwege het feit dat we natuurlijk nog eens extra intensief met Tjeuke bezig zijn geweest toen hij ziek was, dat het besluit al snel vast stond: er moet een puppy komen. Koos en Jetty hebben ons natuurlijk weer direct op hun lijst gezet voor een volgend nest, maar ja, dat is pas over een jaar of 2-3. Maar laat het nu toch net zo zijn dat Ton en Sonja Spruijt van kennel Pearl of the Sweet Lake een nestje hadden gekregen van 11 puppies. We stonden net op het punt om de boel een paar dagen de boel te laten en de frisse wind van de Schotse Hooglanden te gaan opsnuiven en hebben dus een afspraak gemaakt om bij terugkomst eens langs te wippen voor een babbel. Schotland was natuurlijk een vakantie met een (rouw)randje maar het was goed om even weg te zijn en uit te waaien. We hadden ook nog eens geluk met het weer, elke avond op het nieuws zag je ten noorden en ten zuiden van ons wolken en regen, wij hebben het al die tijd droog weten te houden, nou ja, op een enkel buitje na dan, maar dat is te verwaarlozen. Plaatjes en ‘sjaele kal’ staan hier. Op 23 mei vielen we ’s ochtends om 10 uur in IJmuiden van de boot om de weg te gaan zoeken naar Zoetermeer om kennis te maken met de fokker en hun nestje piepkleine Newfies. Dat gold natuurlijk ook voor Ton, Sonja en Ramona, die wilden ook wel weten wat ze voor een vlees in de kuip hadden en of wij wel Newfy materiaal waren. Na de begroeting door hun 6 Newfies, het gezin en de puppies en na een uurtje of wat keuvelen met een lekker bakkie leut waren we eruit: wij wilden graag een puppy uit dit nest en zij vonden dat wij geschikt waren. Ja, wisten zij veel of wij er xfcberhaupt verstand van hadden, je kunt zo’n mensen alleen maar bewonderen omdat ze het beste voor hun puppies willen. Na het bezoek aan Zoetermeer zijn we gelijk naar Hoek gereden om ook nog even bij Koos & Jetty een bakkie te halen, zij waren bang dat het misschien confronterend kon zijn om Tjeuke’s zus te zien maar het viel reuze mee, het was een gezellig uurtje met Jetty, de 2 oudere dames, de jonge dame en de Fransoos, hahaha, ik noem hem maar zo zullen we maar zeggen. Eigenlijk hadden ze hem Koos moeten noemen, dan was het Koos de Fransoos geweest, maar ja, dat kan natuurlijk niet, dat zou toch voor een spreekwoordelijke Babylonische spraakverwarring leiden denk je niet? Koos, ga in je mandx85x85x85x85x85x85welke Koos? Gaat Koos dan ineens naar bed of gaat de Fransoos daadwerkelijk in zijn mand? Maar goed, ik ben weer af aan het dwalen. En na ons bezoekje aan Hoek liep het al tegen het einde van de middag en we moesten ons vlekje Bèrke ook nog gaan ophalen. Tijd dus om de kleine grijze donderbus grote stappen te laten maken en na een uur en 35 minuten waren we thuis, de naald is een groot gedeelte van de spurt de 180km/u voorbij geschoten. Lekker om met zo’n klein autootje de rest van de wereld het nakijken te geven, we zijn nog altijd blij dat we niet voor een zielig naaimachinemotortje hebben gekozen maar de potente geblazen 20 klepper van VW.

Enfin, inmiddels zijn we kind aan huis in Zoetermeer, elke week gaan wij op inspectietocht om ze te tellen en om te kijken of ze ook wel groeienx85x85x85x85x85..yep, zekers te weten!! Wat een heerlijke knuffels zijn het toch. En sinds vandaag zijn de keuzes definitief vastgelegd, onze Leike is die met het zwarte bandje! Verrek, het verhaal van de naam kennen jullie ook nog niet. Jullie weten dat wij voor onze honden Limburgse namen gebruiken, we hebben een Bèr (van Lambert), we hadden een Tjeu (van Matthieu) en nu krijgen we een Lei. Het was ook eigenlijk een inkopper, de namen die nog vrij waren luidden Lancelot (hmm, leuk, ridder van de ronde tafel, kunnen we niks mee), Legolas (hmm, niet leuk, kunnen we ook niks mee) en Leonidas, naar de fameuze bonbons, tja, dat was natuurlijk al gauw duidelijk, Leo=Lei in het Limburgs dus de keuze was bij het horen van de namen al snel gemaakt. Nog een paar weken volhouden en dan komt ook Leike naar Limburg toe, we zouden het geweldig vinden om hem op 4 juli te kunnen halen, dat is net de datum dat 7 jaar geleden Bèrke bij ons is komen wonen. Maar ja, we zijn afhankelijk van anderen en moeten ons gewoon aanpassen, ook geen probleem. Zoals ergens op een plaatje te zien is komt onze klein bruine drentelaar uit een lijn van werkhonden die een groot gedeelte van hun leven in en om het water verbrengen, dat belooft wat voor de toekomst.

In de korte tijd dat Tjeuke bij ons was heeft hij toch nog de kans gekregen om als fotomodel te mogen aantreden, Fenna van Frank & Kim wilde graag met hem op de foto voor de uitnodiging voor haar communiefeest. Zo gezegd zo gedaan, op een koude zondagochtend een paar plaatjes geschoten, zien ze er niet schattig uit zo met zijn tweetjes?

Ook in mei bracht ik samen met mijn medestudenten in het kader van een schoolreisje een bezoek aan de beroemde Eberhard Trumler Station Wolfswinkel, een onderzoeksinstituut voor hondengedrag, diep verscholen gelegen in de Westerwald in Duitsland. Ja, je leest het goed, medestudenten en schoolreisje, je vraagt je natuurlijk af wat dat nu weer allemaal is. Nou, gewoon, in de 2^e helft van de 40, vroeger niet met een stok naar school te slaan en nu al 2 jaar helemaal vrijwillig een opleiding aan het volgen tot zelfstandig hondeninstructeur, een behoorlijk pittige opleiding waar in 2007 29 mensen aan begonnen en waarvan er maar 12 zijn overgebleven. Nog een weekje of wat doorbijten, dan is ons laatste examen en zullen we weten of we het gehaald hebben. Eberhard Trumler was een pionier en autoriteit op het gebied van gedrag bij honden, het onderzoekscentrum wordt nog steeds geleid door zijn vrouw. De honden die men daar houdt worden eigenlijk bijna volledig zelfstandig gelaten om zo natuurlijk gedrag in roedels te kunnen observeren. Het was dan ook een bijzonder interessante dag. Plaatjes van de jakhalzen, de dingo’s, de Turkse honden en de wasbeerhonden staan hier.

Inmiddels zijn we alweer aantal weken verder en ik kan trots melden dat iedereen in onze groep zijn examen met ruim voldoende punten heeft doorstaan, chapeau! Ook natuurlijk door de hulp en ondersteuning van het bestuur, de instructeurs en leden van mijn stageschool MTV Neeroeteren.

Juni was een ontzettend drukke maand met een overvolle kalender, gelukkig ook veel hondenplezier in de vorm van wandelingen en zwempartijen, lekkerrrrrrrrrrrrrrrrrrrr. We hebben zelfs nog kans gezien om een dagje naar zee te ontsnappen, heerlijk relaxend hoor.